Ουράνιο τόξο

Δεν είναι μόνο της ψυχής σου το χρέος

η προσευχή.

Είναι ένα μύρο ατίμητο,

της ευλογίας ου Θεού του παντός.

Εκεί στην κόγχη των πόθων και των πόνων σου

μπορείς να μιλάς με η σκέψη

και να δακρύζεις.

Είναι η στιγμή που αναθάλλεις,

που γίνεσαι ουράνιο τόξο

στη φρίκη και τη θύελλα των παθών σου.

Παναγιώτης Τσουτάκος

Από την ποιητική συλλογή

«Εμμένοντες»