Στη μικρή μας Ελλαδίτσα

Όλοι θέλουν να σε κάνουν

Ελλαδίτσα, κοπελιά.

Μα εγώ σε προτιμάω

των αιώνων τη γριά.

 

Να σ’ αφήσουν όπως είσαι.

Των θεών η προγιαγιά,

και να μην σε τσουρουτέψουν

ή σου κόψουν τα μαλλιά.

 

Να σ’ αφήσουν να ’σαι αρχαία

και να ζεις παντοτινά.

Να ’χεις κότσια, να ’χεις κάλους

να γεννάς λαμπρά παιδιά.

 

Να μακρύνουν τα μαλλιά σου.

Τα ποδάρια σου ν’ απλώσεις

και να γίνεις στους αιώνες

πιο πολύ από άλλη τόση.

 

Τ’ όνομά σου να ’ναι πάντα

μες στη λίστα των αιώνων.

Και αυτοί που κυβερνάνε

μια σκέψη να ’χουν μόνο.

 

Να σε κάνουνε μεγάλη

και να γράφεις ιστορία.

Να ’σαι πάντα Ελλαδίτσα

των αιώνων η κυρία.

 

Και ποτέ να μην ξεχνάνε

πως χρωστούνε σε πολλά.

Πάντοτε να παραμένεις

στους αιώνες η θεά.

 

Ακριβή Κάραλη – Παπαδοπούλου

Από την ποιητική συλλογή

«Τα τρία πουκάμισα»