Τι έγινε και άλλαξες;
Τα όνειρα γίναν κι αυτά
ζουμπούλια μαραμένα,
η μοναξιά πικρό πιοτό,
τα λόγια πικραμένα.
Τους όρκους που μου έκανες
δε θέλεις να θυμάσαι,
με εφιάλτες και θυμούς
τα βράδια σου κοιμάσαι.
Τι έγινε και άλλαξες
και πας να με τρελάνεις;
Πες μου, λοιπόν, και τέλειωνε
τι πρόκειται να κάνεις;
Αυτά σου τα καμώματα
κατάντησαν για μένα
του Άδη και της Κόλασης
καζάνια αναμμένα.
Πότης Κατράκης