Πάνω απ’ τον Έρωτα

Εσύ κι εγώ, κι οι δυό μαζί σε μια πορεία

πάνω απ’ τον έρωτα, σε μέρη πιο τρελά,

να μας ενώνει κάποια Θεία συγκυρία

κι η ειμαρμένη να χαμογελά δειλά.

Με την αγάπη ατραπό πάνω απ’ τ’ αστέρια

γνωρίζω πλάϊ σου, καινούργιους ουρανούς,

κι όταν με χάδια μου μιλούν τα δυό σου χέρια,

χάνομαι σ’ όνειρα που δεν χωράει ο νους.

Μικρός βωμός είν’ το κορμί σου και ’γω θύτης,

σπονδή τελώ, αλλά και ένωση μαζί,

απ’ τα ψηλά, λαμποκοπά ο αποσπερίτης,

κι εύχεται, πάντα η αγάπη μας να ζεί.

Εμμανουήλ Ι. Λαουτάρης

Από την ποιητική συλλογή

«Ζωγραφίζοντας με λέξεις»