Το παραμυθάκι της Φωνής

Το γλυκό μου μηλαράκι

”Απόξω μήλο κόκκινο φαίνεται΄΄ είπα κάποτε και τσουπ το έφαγα όλο.

Τότε ήταν που η νονά μου είπε.

”Έφαγες και τα σποράκια μαζί, τώρα θα βγάλεις κλαδιά και φύλλα από τα αυτιά και από τη μύτη”!

Δεν ήξερα τι να κάνω. Έτρεξα μέσα στην αγκαλιά του πατέρα μου φοβισμένη

”Να της πεις της νονάς πως λέει τέτοια πράγματα γιατί κι εκείνη όταν ήταν μικρή πίστευε πως τα πυροτεχνήματα που έπεφταν το Νοέμβριο ήταν όλα για τα γενέθλιά της”.

Του έδωσα ένα μεγάλο φιλί και γελώντας πήρα άλλο ένα μήλο.

Αυτή τη φορά το καθάρισα για καλό και για κακό.

Ζωή Μπούζα