Πού ’σαι Κολοκοτρώνη μου

 

Ελλάδα μου, πατρίδα μου

μην σκύβεις το κεφάλι

φόρεσε αετού φτερά

για να πετάξεις πάλι.

 

Τους ήρωες σου ξύπνα τους

να πάρεις έναν έναν

και πότισ’ τους μ’ αθάνατο

κρασί του εικοσιένα.

 

Που ’σαι Κολοκοτρώνη μου

με όλο σου τ’ ασκέρι

που τον εχθρό ετσάκιζες

μ’ ένα σπαθί στο χέρι.

 

Κι εσύ βρε Μάρκο Μπότσαρη

με τον Καραϊσκάκη

κι όλα τα παλικάρια σου

για να σε δώ λιγάκι.

 

Και ο Θεός από ψηλά

όπου τα πάντα βλέπει

σ’ όσους μας έκαναν κακό

να ρίξει αστροπελέκι.

 

Που ’σαι Κολοκοτρώνη μου

με όλο σου τ’ ασκέρι

που τον εχθρό ετσάκιζες

μ’ ένα σπαθί στο χέρι.

 

Δημήτρης Μπούτος