Πειραιώτες που έγραψαν Ιστορία

Σάββας Παπαπολίτης (1911 – 1973)

Δικηγόρος και πολιτικός. Γεννήθηκε στη Μάκρη της Μικράς Ασίας. Καταγόταν από την ιστορική οικογένεια Παπαπολίτη της Ρούμελης που είχε δράσει στην Ελληνική Επανάσταση του 1821.

Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών λαμβάνοντας πτυχίο νομικών οικονομικών και πολιτικών επιστημών. Στη συνέχεια εγκαταστάθηκε στον Πειραιά ως δικηγόρος κι από το 1935 άρχισε να πολιτεύεται. Στη περίοδο της κατοχής έλαβε μέρος στον αγώνα αντίστασης ως μέλος της κεντρικής επιτροπής και του πολιτικού γραφείου της Ε.Λ.Δ. του Ηλία Τσιριμώκου. Κατά τα Δεκεμβριανά διαφώνησε με την ακολουθούμενη τακτική του ΕΑΜ και προέβη σε δημόσια αποδοκιμασία αυτού με προκήρυξή του.

Μετά τη συμφωνία της Βάρκιζας εγκατέλειψε τη ΕΛΔ και συνεργαζόμενος με το κόμμα ΕΠΕΚ του Ν. Πλαστήρα εξελέγη το 1951 βουλευτής του Πειραιά και Νήσων. Ανέλαβε υπουργός Εμπορίου (1951-1952). Στις εκλογές του 1952 επανεξελέγη και διορίστηκε κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της ΕΠΕΚ όπως και γενικός γραμματέας του Κόμματος. Μετά το θάνατο του Πλαστήρα ο Σάββας Παπαπολίτης εξελέγη πρώτα μέλος της διοικούσας τριμελούς επιτροπής της ΕΠΕΚ (1953-1956) και κατόπιν πρόεδρός της το 1956. Ανασυντάσσοντας το κόμμα συμμετέχει στις εκλογές υπό τον συνασπισμό της Δημοκρατικής Ένωσης κερδίζοντας 16 έδρες στη Βουλή. Στις εκλογές του 1958 το κόμμα του συμμετέχει στο συνασπισμό Προοδευτική Αγροτική Δημοκρατική Ένωσις και καταλαμβάνει μόνο μία έδρα.

Το 1961 συμμετείχε στο συνασπισμό της Ένωσης Κέντρου, στην οποία και τελικά απορροφήθηκε η ΕΠΕΚ. Στις κυβερνήσεις που σχημάτισε ο Γ. Παπανδρέου ανέλαβε ξανά υπουργός Εμπορίου (1963) και (1964-1967).

Ο Σάββας Παπαπολίτης πέθανε τον Οκτώβριο του 1973. Αδελφός του Σάββα ήταν ο Νικόλαος Παπαπολίτης, Καθηγητής Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και βουλευτής (1915-1993). Γιος του Σάββα Παπαπολίτη ήταν ο επίσης πολιτικός, πρόσφατα αποβιώσα, επίσης πολιτικός Σωτήρης Παπαπολίτης (1941-2020).