Εκλεκτός του Θεού ο Άγιος Νεκτάριος
Ο άγιος κατασυκοφαντήθηκε, αλλά άντεξε και αντιμετώπισε τις συκοφαντίες, με πραότητα και εσωτερική χαρά.
Στην ιερά αγρυπνία που τελέστηκε την Κυριακή 8 Νοεμβρίου, παραμονή της εορτής του αγίου Νεκταρίου, Αρχιεπισκόπου Πενταπόλεως, στον Ιερό Ναό Ευαγγελιστρίας Πειραιώς, προεξήρχε και κήρυξε τον θείο λόγο, ο π. Αθανάσιος Παπασταύρου.
Η αγρυπνία και η ομιλία εντάσσονται στο πλαίσιο του προγράμματος καθημερινών δράσεων και εκδηλώσεων του Ναού, με τον γενικό τίτλο «ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει».
Αναφερόμενος στον άγιο Νεκτάριο, ο π. Αθανάσιος τον χαρακτήρισε ως μία από τις μεγαλύτερες μορφές της Ορθοδοξίας. Δικαίως χαρακτηρίστηκε ο άγιος του 20ου αιώνα, για την πολύ ταπείνωση, την οποία επέδειξε στις θλίψεις, τους πειρασμούς και τις στενοχώριες.
«Ο άγιος κατασυκοφαντήθηκε, αλλά άντεξε και αντιμετώπισε τις συκοφαντίες, με πραότητα και εσωτερική χαρά. Και αυτό φαίνεται και μέσα από τα συγγράμματα του, αλλά και από τους ύμνους που συνέταξε.»
Όπως περιέγραψε, ο άγιος πολεμήθηκε σφοδρά από μικρό παιδί, από τότε που φτάνοντας στην Κωνσταντινούπολη, εργάστηκε ως μικρός εργάτης σε αυστηρά αφεντικά, που πολλές φορές τον αδικούσαν και χειροδικούσαν εναντίον του.
Ο Θεός τον αναδείκνυε σε κάθε του βήμα. Όταν επισκέφθηκε το Άγιο Όρος και τον αξίωσε ο Θεός να περιηγηθεί στα μεγάλα μοναστήρια και τις σκήτες, παρότι πήγε ως απλός και ταπεινός καλόγερος, το Άγιο Πνεύμα απεκάλυψε ποιος είναι, τόσο σε αγίους ασκητές, όσο και σε άλλες εκκλησιαστικές μορφές.
Ο Θεός θέλει να τον αναδείξει ακόμη περισσότερο και του στέλνει κοντά του ευλογημένες μαθήτριες, με τις οποίες άνοιξε το περίφημο μοναστήρι στην Αίγινα. Εκεί ήθελε να φτιάξει μια μοναστική κοινότητα η οποία να είναι υποδειγματική μέσα στον ορθόδοξο κόσμο.
«Και τα κατάφερε, γιατί βρήκε το κατάλληλο πρόσωπο για ηγουμένη, την Γερόντισσα Ξένη την τυφλή, της οποίας τα μάτια της καρδιάς ήταν ορθάνοιχτα και καθαρά και έβλεπε τα πάντα.
Και ολοκλήρωσε τον λόγο του ο π. Αθανάσιος:
«Έτσι δοξάζει ο Θεός, εκείνους οι οποίοι τον δοξάζουν. Και πράγματι, τόσοι διωγμοί, βάσανα, ταλαιπωρίες άδικες, ο Θεός δεν θα τις ξεπλήρωνε;
Και έκτοτε η δόξα η τιμή και η προσκύνηση του.»
Σταμάτης Μιχαλακόπουλος