Το σχόλιο του αρχισυντάκτη.Ξαναγυρνάμε σε εποχές… πείνας;

Τα προηγούμενα χρόνια, δεν υπήρχε τέτοια ανεργία. Κι ούτε ήμασταν τόσο φτωχοί. Οι καταστάσεις από το 2010 και μετά θύμισαν κατοχή. Παιδιά λιποθυμούν από πείνα, συσσίτια παντού, γονείς αφήνουν τα παιδιά τους σε ιδρύματα για να μπορούν να φανε, οικογένειες πετάγονται στο δρόμο από αρπαγές σπιτιών…

Τελικά πιο παλιά ήμασταν μια χαρά και δεν το εκτιμούσαμε. Δουλειά εύρισκες και τα έφερνες κάπως καλά βόλτα, χωρίς να πεινάς και να εξευτελίζεις την ανθρώπινη αξιοπρέπειά σου.

Τώρα που μας οδηγούν; Υπάρχει κάποιο αισιόδοξο τέρμα ή βαδίζουμε μόνοι και στα τυφλά;