Μικρόβια και Ανθρώπινος Οργανισμός
- Κάποια βακτηρίδια του εντέρου (της οικογένειας Christensenellaceae) κληρονομούνται.
- Τρεις διαταραχές που σχετίζονται με την Μαλαζέσια κληρονομούνται, ενώ ο τύπος μαγιάς Μαλαζέσια δεν μπορεί να καλλιεργηθεί από το περιβάλλον, κάτι που σημαίνει πως μπορεί να είναι ενδογενείς.
- Βακτηρίδια στο μητρικό γάλα και στον ιστό μαστού δεν είναι ρυπαντές, ενώ δεν υπάρχουν επιστημονικά στοιχεία που να δείχνουν πως αποκτώνται από το περιβάλλον.
- Τα βλαστοκύτταρα είναι πολυδύναμα, διαφοροποιούνται σε επιθηλιακά και καρκινικά κύτταρα, και διαθέτουν τα βασικά στοιχεία για την παραγωγή μικροβίων.
Ίσως εξαιτίας της τωρινής πανδημίας του Covid-19, τα μικρόβια, έχει αυξηθεί το δημόσιο ενδιαφέρον πρόσφατα για την προέλευση τους και την αλληλεπίδραση τους με τον άνθρωπο.
Σε γενικές γραμμές, μικροσκοπικά όντα όπως βακτηρίδια, μαγιές και ιοί, συχνά σχετίζονται με αμέτρητές λοιμώξεις, όπως το απλό κρυολόγημα, την απλή γρίπη, την πνευμονία, και η ιλαρά. Ωστόσο, το ανθρώπινο σώμα φιλοξενεί 38 τρισεκατομμύρια «φιλικά» μικρόβια, ενώ η σωστή λειτουργία του ανθρώπινου οργανισμού έχει μία ευαίσθητη εξάρτηση στα εν λόγω μικρόβια. Χωρίς αυτά μικρόβια, θα ήταν αδύνατη η χώνευση και ο μεταβολισμός των θρεπτικών ουσιών και η παραγωγή βιταμινών.
Από που προέρχονται αυτά τα 38 τρισεκατομμύρια μικρόβια; Η παραδοσιακή θεωρία μικροβίων μας λέει πως όλα τα μικρόβια αποκτούνται από το περιβάλλον και όλες οι λοιμώξεις προκαλούνται από την εισβολή ξένων μικροβίων στον ανθρώπινο οργανισμό. Όπως, εκπλήσσουν τα αποτελέσματα πρόσφατων μοριακών μελετών, που δείχνουν πως κάποια μικρόβια μπορεί να είναι ενδογενή. Για παράδειγμα, μία πρόσφατη πρωτοποριακή μελέτη απέδειξε πως κάποια βακτηρίδια του εντέρου (Christensenellaceae, οικογένεια που ανήκει στο φυλλίο Firmicutes) κληρονομούνται: γενετικό υλικό μεταδίδεται από έναν άνθρωπο στα τέκνα του. Αυτό σημαίνει πως τα βακτηρίδια ανήκουν στον ανθρώπινο οργανισμό, παράγονται από ανθρώπινα κύτταρα, και συνεπώς, κάποιες λοιμώξεις είναι ανθρωπογενείς. Αυτά τα επιστημονικά αποτελέσματα επίσης δείχνουν πως τα ανθρώπινα κύτταρα, ανάμεσά τους τα βλαστικά κύτταρα του εντέρου και τα μικρόβια του εντέρου, σχετίζονται γενετικά.
Ωστόσο, παρόλο που η υπόθεσή πως κάποιοι μικροοργανισμοί και κάποιες λοιμώξεις είναι ενδογενείς είναι θεμελιωδώς υγιής , δεν έχει υιοθετηθεί αυτή η άποψη από την παραδοσιακή ιατρική εξαιτίας της απουσίας πειραματικών στοιχείων. Μπορεί η πειραματική επικύρωση να είναι ο «χρυσός κανόνας» της σύγχρονης ιατρικής, αλλά παρόλα αυτά, υπάρχουν άλλα αποδεικτικά στοιχεία που να στηρίζουν την ενδογενή προέλευση κάποιων μικροβίων;
Για παράδειγμα, μέχρι πρόσφατα επικρατούσε ένα ιατρικό «δόγμα» που πίστευε πως το έμβρυο είναι στείρο. Ωστόσο, γνωρίζουμε σήμερα πως αυτό δεν ισχύει, τα βακτηρίδια στο μητρικό γάλα και στον ιστό μαστού δεν είναι ρυπαντές, ενώ η μοναδική σύνθεση τους διαφέρει από αυτήν των βακτηριδίων από άλλα σημεία του σώματος, στοιχείο που μας δείχνει πως δεν είναι ενδογενή. Με άλλα λόγια, το έμβρυο παράγει βακτηρίδια αντί να τα εισάγει.
Επίσης, ενδιαφέρον παρουσιάζουν στοιχεία που δείχνουν πως τρεις διαταραχές που σχετίζονται με την Μαλαζέσια κληρονομούνται αντί να μεταδίδονται, ενώ επίσης δεν έχουν καλλιεργηθεί από το περιβάλλον, στοιχείο που μας δείχνει πως ενδέχεται να είναι ενδογενείς.
Εφόσον λοιπόν το έμβρυο και το ανθρώπινο σώμα παράγουν μικρόβια, ποια κύτταρα είναι πιο πιθανό να τα παράγουν; Το έμβρυο, το ανθρώπινο έντερο και το ανθρώπινο δέρμα περιέχουν βλαστοκύτταρα που διαφοροποιούνται σε ποικίλα επιθηλιακά και καρκινικά κύτταρα, και διαθέτουν τα απαραίτητα χαρακτηριστικά για την παραγωγή μικροοργανισμών. Οπότε θα ήταν λογικό να θεωρήσουμε πως τα βλαστοκύτταρα είναι η κοινή προέλευση ενδογενών μικροβίων σε περίπλοκους, πολυκύτταρους οργανισμούς, όπως ο άνθρωπος και τα ζώα.
Συνοψίζοντας, υπάρχουν αδιάσειστα στοιχεία που μας επιτρέπουν να έρθουμε στο συμπέρασμα πως κάποια βακτηρίδια του εντέρου μπορεί να κληρονομούνται, οι μαγιές Μαλαζέσιας και τα βακτηρίδια του μητρικού γάλα μπορεί να είναι ενδογενείς, και τα ανθρώπινα βλαστοκύτταρα είναι η πιο πιθανή προέλευση των ανθρωπογενών μικροοργανισμών.
Σίγουρα, αυτά τα αποτελέσματα δικαιολογούν περαιτέρω έρευνα για την ενδεχόμενη πειραματική επικύρωση της υπόθεσής για το πως τα βλαστοκύτταρα παράγουν, και έχουν την δυνατότητα παραγωγής, μικροβίων.
Κάποιοι, βέβαια, μπορεί να απορήσουν γιατί έχει σημασία εάν τα μικρόβια εισάγονται ή είναι ανθρωπογενή. Έχει σημασία επειδή αυτά τα αποτελέσματα προκαλούν νέα ερωτήματα σχετικά με το τεκμήριο ότι όλες οι λοιμώξεις προκαλούνται από ξένα μικρόβια. Αυτά τα αποτελέσματα επίσης ενδέχεται να δείχνουν πως κάποιες ευκαιριακές λοιμώξεις και λοιμώξεις τραύματος μπορεί να είναι ενδογενείς. Μας επισημάνει πως δεν είναι όλα τα μικρόβια εισαγόμενα και με αρνητικές επιπτώσεις στον ανθρώπινο οργανισμό, και ότι κάποια μικρόβια είναι απαραίτητα για την υγιή λειτουργιά του ανθρώπινου οργανισμού και παράγονται από ανθρώπινα κύτταρα.
Ο συγγραφέας είναι Αμερικανός ιατρός, ποιητής και ζωγραφιστής, ο οποίος είναι πρώην αναπληρωτής καθηγητής ψυχιατρικής της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου George Washington των Η.Π.Α.