Στον Άγιο Νείλο
Στον Άγιο Νείλο στο πανηγύρι,
πάνω στο δρόμο, της Θεοχάρη
γεύση απ’ το χθες μες στο σεργιάνι,
νότα γλυκόηχη του Βαμβακάρη.
Ψαλμοί, καμπάνες, λαμπιόνια, πάγκοι,
μικροί, μεγάλοι, γριές και νιες,
σταυροκοπήματα, ευχές μ’ αγάπη,
και μια αγκαλίτσα γειτονιές.
Στον Άγιο Νείλο στο πανηγύρι,
το κάθε τι ήταν στολισμένο
λιβάνι έκαιγε στα παραθύρια,
και το κακό, ναν’ ξορκισμένο.
Και σαν ξεχύθηκε η λιτανεία
στ’ αποκορύφωμα του Θείου,
έμοιαζε πίνακας παλιού δασκάλου
του μπάρμπα – Σπύρου του Βασιλείου.
Στον Άγιο Νείλο στο πανηγύρι
κείνο τ’ απόβραδο, μεγάλ’ του η χάρη
μάζεψα κρίνα, πριν να χαθούνε
μες το ξημέρωμα, κι η αυγή τα πάρει.
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ Ι. ΛΑΟΥΤΑΡΗΣ
Από την ποιητική συλλογή
«Ζωγραφίζοντας με λέξεις»
Εριφύλη 2009