Η Θάλασσα (ΙΙΙ)

Την ξεχώριζα από μακριά

μ’ εκείνο το γαλάζιο

του νερού φόρεμα.

Ήμουν στις 12 ακριβώς εκεί

κι ούτε πρίγκιπα

ούτε άμαξα είδα

μαζί της να φεύγει.

Μόνη

την κοίταζα να χορεύει

αδιάφορα,

να πετά τα γυάλινα γοβάκια της

πέρα δώθε

και χωρίς να το θέλει

τα μυστικά της

να μου φανερώνει.

Κι έμεινα εκεί γοητευμένη

από τις χάρες της,

για να μαθαίνω.

Μα όταν στην ικανότητά της

να δραπετεύει

έφτασε να μου δείχνει,

βρήκα αυτό που πιότερο

επάνω της

μου άρεσε,

που πιο πολύ θα ήθελα

από τα μυστικά της

να κρατήσω.

Δεν ήταν άλλο από

«Τη γοητεία της να με δραπετεύει!»

 

Μαίρη Μπριλή