ΑΝΑΠΟΔΑ ΒΗΜΑΤΑ.Λόγος για τις Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις Λίγα για τους όρους «Ισλαμοφοβία και Ξενοφοβία»
E-mail: jlazarakosdim@yahoo.gr
Πολλές φορές ακούμε ή λέμε κάποιους όρους που είναι ιδιαίτερα επίκαιροι και σημαντικότατοι για να μπορούμε να αντιλαμβανόμαστε το τι ακριβώς γίνεται. Τέτοιοι όροι για παράδειγμα είναι: Υφαλοκρηπίδα, ΑΟΖ, Δίκαιο των Θαλασσών, Πρόσφυγες και πολλοί άλλοι. Ένας εξ ίσου σημαντικός και επίκαιρος όρος είναι και ΜΚΟ.
Έχει διαπιστωθεί πως η μεγάλη πλειοψηφία προφέρει λεκτικά τους όρους αυτούς, αλλά πολλοί λίγοι γνωρίζουν εννοιολογικά και ερμηνευτικά ακόμη τη σημασία τους. Πολύ δε περισσότερο αγνοούνται τα ιδιαίτερα ερμηνευτικά στοιχεία των όρων αυτών. Αποτέλεσμα της άγνοιας αυτής είναι να μην καταλαβαίνουμε, σε μεγάλο ποσοστό, το τι ακούμε και το τι λέμε. Ας μιλήσουμε τώρα για τις Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις – ΜΚΟ (ΜηΚυΟ).
«Ένας Μη Κυβερνητικός Οργανισμός (ΜΚΟ) είναι ένας νομικά συγκροτημένος οργανισμός που δημιουργήθηκε από φυσικά ή νομικά πρόσωπα που λειτουργεί ανεξάρτητα από κάθε κυβέρνηση, και ένας όρος που χρησιμοποιείται συνήθως από τις κυβερνήσεις για να αναφερθούν σε πρόσωπα που δεν ελέγχονται από την κυβέρνηση. Στις περιπτώσεις κατά τις οποίες οι ΜΚΟ χρηματοδοτούνται εξ ολοκλήρου ή εν μέρει από τις κυβερνήσεις, οι ΜΚΟ υποστηρίζουν το μη κυβερνητικό προσωπικό αποκλείοντας τους εκπροσώπους των κυβερνήσεων από την ένταξή τους στην οργάνωση. Ο όρος χρησιμοποιείται συνήθως μόνο για οργανώσεις που επιδιώκουν ορισμένους ευρύτερους κοινωνικούς στόχους που έχουν πολιτικές πτυχές, χωρίς να είναι οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών ή αναφέρονται με άλλα ονόματα.
Ο αριθμός των διεθνών ΜΚΟ εκτιμάται σε 40.000. Οι εθνικοί ΜΚΟ είναι ακόμη περισσότεροι: Η Ρωσία έχει 277.000 ΜΚΟ, η Ινδία εκτιμάται ότι έχει περίπου 1,2 εκατομμύρια ΜΚΟ.
Επίσης: Οι MΚΟ ορίζονται από την Παγκόσμια Τράπεζα ως «ιδιωτικοί οργανισμοί που ασκούν δραστηριότητα για να απαλύνουν τον πόνο, να προωθήσουν τα συμφέροντα των φτωχών, την προστασία του περιβάλλοντος, την παροχή βασικών κοινωνικών υπηρεσιών, ή αναλαμβάνουν την ανάπτυξη της κοινότητας…
Η χρήση του όρου ΜΚΟ ποικίλλει από χώρα σε χώρα – για παράδειγμα ο όρος ΜΚΟ χρησιμοποιείται συνήθως για τις εγχώριες οργανώσεις της Αυστραλίας που αναφέρονται στις Ηνωμένες Πολιτείες ως Μη κερδοσκοπικός οργανισμός. Τέτοιες οργανώσεις που δραστηριοποιούνται σε διεθνές επίπεδο, αρκετά συστηματικά αναφέρεται ως «μη κυβερνητικές οργανώσεις», στις Ηνωμένες Πολιτείες και αλλού.
Ο όρος μη κυβερνητικές οργανώσεις (Μ.Κ.Ο.) αποτελεί νεολογισμό και αποδίδει στα ελληνικά τον αγγλικό όρο Non-Governmental Organisations (NGOs). Ο όρος χρησιμοποιήθηκε αρχικά στο άρθρο 71 του Καταστατικού Χάρτη του ΟΗΕ. Ακριβής ορισμός του δεν υπάρχει. Ο όρος αναφέρεται σε μη κερδοσκοπικές οργανώσεις με διεθνή συνήθως παρουσία, οι οποίες δεν αποτελούν διεθνείς οργανισμούς αλλά στηρίζονται στην ιδιωτική πρωτοβουλία και κρατικές επιχορηγήσεις και είναι ανεξάρτητες από τα κράτη. Τα τελευταία χρόνια έχει επικρατήσει ο όρος να χρησιμοποιείται για κάθε κοινωφελή οργάνωση που δεν ανήκει στο κράτος. Οι σκοποί των ΜΚΟ είναι κυρίως ανθρωπιστικοί και αφορούν περιβαλλοντικά ή κοινωνικά προβλήματα όπως η φτώχεια, ο ρατσισμός, το περιβάλλον κ.λ.π. Από τις πρώτες ΜΚΟ ήταν ο Διεθνής Ερυθρός Σταυρός, οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα, η Παγκόσμια Οργάνωση Προσκοπικής Κίνησης και η ActionAid»… (Βικιπαίδεια).
Αυτό πρέπει να είναι λοιπόν η κάθε Μη Κυβερνητική Οργάνωση, όταν όμως απομακρύνονται με ΑΝΑΠΟΔΑ ΒΗΜΑΤΑ από το «πρέπει» και πηγαίνουν στο «δεν πρέπει», τι πρέπει να κάνει η Πολιτεία; Ασφαλώς να μη δείχνει καμία ανοχή και να τιμωρεί αμείλικτα τους σατανάδες κακούργους που δρουν υπό τη σκιά κάποιων ΜΚΟ. Βέβαια γνωρίζουμε πως το χρήμα είναι πακτωλός και πίσω από κάποιες ΜΚΟ κρύβονται πολλοί ισχυροί του Βαθέως Κράτους διαφόρων χωρών.
Δύο άλλοι όροι είναι «Ισλαμοφοβία» και «Ξενοφοβία». Πρόκειται για δύο όρους με εντελώς διαφορετική έννοια. Ισλαμοφοβία σημαίνει φοβάμαι όποιον άνθρωπο είναι Ισλαμιστής και Ξενοφοβία όποιον είναι ξένος. Οι παράνομοι, οικονομικοί μετανάστες και πρόσφυγες είναι ξένοι και στη μεγαλύτερη πλειοψηφία τους η Θρησκεία τους είναι το Ισλάμ.
Όταν λοιπόν διαπιστωμένα και απόλυτα αποδεδειγμένα, πολλοί από αυτούς, λειτουργούν ριζοσπαστικά και τρομοκρατικά, εξυπηρετώντας πολιτικούς σκοπούς όπως ο ISIS και προκαλώντας αποτρόπαια εγκλήματα εις βάρος της ανθρωπότητας, τότε ευνόητα οι όροι «ισλαμοφοβία» και «ξενοφοβία» αφορούν αυτούς και μόνο αυτούς και δεν γενικεύονται. Διότι, γιατί να προκαλεί φόβητρο ένας Αιγύπτιος, Σύριος, Πακιστανός κ.άλ. που εργάζεται ειρηνικά σε μια χώρα, έχει ταυτοποιηθεί από τις Αρχές και λοιπά; Κανένα φόβο δεν προκαλούν όλοι αυτοί οι άνθρωποι, σε αντίθεση με μια μειονότητά τους που δρουν ασύμμετρα σε μια χώρα ως μισθοφόροι εχθρικών ξένων δυνάμεων ή ως ριζοσπάστες και τρομοκράτες του δήθεν Ισλάμ, παράγοντας θρησκευτικά μίση και διασαλεύοντας την παγκόσμια κοινωνική ειρήνη, όπως πρόσφατα κατηγορήθηκε ο Ισλαμιστής Ταγίπ Ερντογάν, όταν προσπάθησε να εξεγείρει την παγκόσμια μουσουλμανική κοινότητα εναντίον του Προέδρου της Γαλλικής Δημοκρατίας Εμμανουέλ Μακρόν και των Γάλλων πολιτών. Αυτά όμως θα τα αναλύσουμε σε προσεχή άρθρα μας.