«Μένουμε διαιτώμενοι είς την οικίαν μας, στραβοπατούντες από δωμάτιον είς δωμάτιον, ως ποταμιαία καβούρια, αλιβάνιστοι, αλειτούργητοι, ακοινώνητοι, με την ελπίδα ότι σύντομα θα ανθρωπέψουμε και πάλι».
Αθάνατε κυρ Αλέξανδρε, Άγιε των Ελληνικών γραμμάτων, που το ήξερες για την πανδημία και την κλεισούρα;