Eβδομαδιαία Πολιτική – Οικονομική – Ναυτιλιακή – Φιλολογική εφημερίδα στην υπηρεσία των Δήμων του Πειραιά και των νησιών

ΑΠΟΨΕΙΣ

Ελεύθερη Άποψη .ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΗΣ ΦΑΤΙΜΑ….ΜΙΑ ΑΛΗΘΙΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ

ΜΠΟΥΚΟΥΒΑΛΑ1Ο άπιστος άνθρωπος, είναι και μικρονοϊκός. Μια επίσκεψη, στα οστεοφυλάκια των κατά τόπους νεκροταφείων, η ακόμα καλύτερα, σε κατακόμβες ή τα απλά χωνευτήρια λειψάνων, θα μπορούσε να πείσει οποιονδήποτε, για τρία τουλάχιστον αδιάσειστα επιχειρήματα. Πρώτον, ότι όλα τα κρανία μοιάζουν ολόιδια, δεύτερον ότι είναι τελείως γυμνά και τρίτο, ότι όλα είχαν- έχουν- και θα έχουν την ίδια τύχη.

Αλλά η απιστία, είναι γλυκύτερη και προσφέρεται για πολύ περισσότερες απολαύσεις και κυρίως λήθη της οδυνηρής πραγματικότητας.

Το Θαύμα της Φάτιμα, έχει αναγνωριστεί από την Καθολική Εκκλησία. Οι αγνές καρδιές, που είναι ανοιχτές να δεχθούν την “άμωμο καρδιά της Παρθένου Μαρίας”, δεν έχουν δόγμα, ή εκκλησιαστικά στεγανά. Η Αγάπη του Χριστού, δεν έχει όρια, ούτε σφραγίδες, ειμή μόνον μία, την πίστη σε Εκείνον. Αλλά ας επιστρέψουμε στην αφήγηση μας.

Εν μέσω της οδύνης, του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, όπου χάθηκαν εκατομμύρια ψυχές, στο βωμό των συμφερόντων όσων συντάσσονται με τον διαχρονικά, εχθρό της ανθρωπότητας, τρία μικρά φτωχά βοσκόπουλα, από το χωριό Φάτιμα, της Πορτογαλίας, αναφέρουν ξαφνικά, ότι είδαν μία “Κυρία”, που “λαμποκοπούσε σαν τον ήλιο και ήταν πιο φωτεινή κι από κρύσταλλο φωτισμένο”, η οποία τους είπε να προσεύχονται καθημερινά με “ροζάριο”, (το αντίστοιχο με το δικό μας κομποσκοίνι, για τους καθολικούς χριστιανούς), ώστε να έρθει ειρήνη στον κόσμο και να σταματήσει ο ολέθριος πόλεμος. Η “Κυρία με τα λευκά ενδύματα”, τους είχε πει ότι μόνο με την προσευχή, θα τελείωναν οι μάχες, που ταλάνιζαν την Ευρώπη.

Επίσης, ειδοποίησε τα παιδάκια, ότι θα εμφανιζόταν στις 13 του μηνός, κάθε μήνα, στο ίδιο ακριβώς σημείο. Οι τρεις μικροί πιστοί, κράτησαν στην αρχή τις εμφανίσεις αυτές, μυστικές, αλλά γρήγορα, τα περί του θαύματος, διέρρευσαν στις οικογένειες τους και δημιουργήθηκαν αντιδράσεις από την τοπική κοινωνία. Οι περισσότεροι, θεωρούσαν τα παιδιά φαντασιόπληκτα, άλλοι τα κατηγορούσαν ότι έλεγαν ψέματα ενώ οι τοπικές αρχές εξουσίας, έφθασαν σε σημείο να τα φυλακίσουν, ώστε να τρομοκρατηθούν και να αναιρέσουν όσα διηγούντο. Αλλά μάταια, διότι η αλήθεια, έχει μόνον μία όψη και το θαύμα επίσης. Τα ψεύδη κι η υποκρισία, αυτοαναιρούνται, όμως τα τρία μικρά παιδάκια, δε θα πρόδιδαν ποτέ την Υπεραγία Θεοτόκο και όσα, τους είχε αποκαλύψει. Παρά τις λυσσαλέες αντιδράσεις των τότε αρχών, κάθε μήνα, τα παιδιά, προσήρχοντο στο ίδιο σημείο, την ίδια ημέρα, προσηύχοντο κι έβλεπαν την Παναγία. Πλήθη άρχισαν να συρρέουν στην περιοχή, γεγονός, που δυσαρεστούσε όλο και περισσότερο την κοσμική εξουσία της εποχής, που ήταν κάτι “κύριοι”, σαν κάποιους σημερινούς “Ιαβέρηδες των εκκλησιών”, που αφού άφησαν επί δεκαετίες τα νοσοκομεία γυμνά από γιατρούς, νοσηλευτές κι εξοπλισμό, σήμερα, τους φταίνε οι παπάδες και η Θεία Κοινωνία, την οποία επιχειρούν, παρέα με κάτι ψευτοχριστιανούς για το θεαθήναι, που δεν έχουν Φόβο Θεού αλλά φόβο απώλειας συμφερόντων, να εξισώσουν με δηλητήριο ή νοσογόνο εστία. Σπέρνοντας “δηλητήριο ψυχής” στο λαό του Θεού, εξοστρακίζοντας την πίστη από τις καρδιές των ανθρώπων, τα ερπετά αυτά, λησμονούν ότι πέρα από κάθε επιστήμη, πέρα από κάθε σημερινή γνώση, υπάρχει η πηγή της, που δεν είναι κανένας προσωρινά ξερόλας, που μεταθέτει την ευθύνη ενός αισχρού βιολογικού πολέμου, στην μονίμως υπό διωγμό Εκκλησία του Σωτήρος Χριστού.

Η Παναγία, κατά τις εμφανίσεις της στη Φάτιμα, το χωριό αυτό της κεντρικής Πορτογαλίας, επέμενε ότι μόνο με την προσευχή, θα σταματούσε ο πόλεμος, αλλά επειδή οι καρδιές των ανθρώπων παραμένουν σκληρές και προσβάλλουν το Θεό, προειδοποίησε τα παιδάκια, ότι θα γινόταν και ο Β’ Παγκόσμιος πόλεμος. Οι ταλαιπωρίες, που υπέστησαν οι μικροί πιστοί, από τις οικογένειες τους, το περιβάλλον, γνωστούς, χωριανούς, γείτονες, εκκλησιαστικούς και πολιτικούς παράγοντες υπήρξαν πολλές. Επιτέθηκαν σχεδόν όλοι στα παιδιά, με πρωτοφανή σκληρότητα. Ο ενδόμυχος φθόνος, της θεϊκής ευλογίας προς τις αγνές καρδιές, σκανδαλίζει ανέκαθεν κι οδηγεί σε ταπεινές πράξεις με ακόμα περισσότερο φθηνά ελατήρια. Στο βάθος, βλέπετε, όλοι γνωρίζουν ότι υπάρχει Θεός αλλά εκείνο, που απωθεί είναι η ενσυναίσθηση της απόστασης ανάμεσα στην καρδιά , που έχει ξεφύγει και το Δημιουργό της. Τότε, η κακή μας πλευρά, μισεί όσα δεν μπορεί να αποκτήσει…

Η Παναγία, υποσχέθηκε στους μικρούς πιστούς, ότι επρόκειτο να κάνει ένα μεγάλο θαύμα, τον Οκτώβριο του 1917, ώστε να πιστέψουν οι σκληρές καρδιές, που τα κατηγορούσαν με το χειρότερο τρόπο. Πράγματι, στις 13 Οκτωβρίου, του ιδίου έτους, συγκεντρώθηκαν στο σημείο των εμφανίσεων της Θεοτόκου, περί τα 70.000 άτομα, άλλοι λένε 30.000 έως ακόμα και 100.000 πιστοί, περίεργοι, όλοι οι κατήγοροι των παιδιών, αλλά και δημοσιογράφοι και φωτογράφοι. Τότε έγιναν όλοι μάρτυρες ενός υπερφυσικού γεγονότος, που έμεινε γνωστό ως “Θαύμα του Ηλίου”. Την ημέρα εκείνη, έβρεχε καταρρακτωδώς, ενώ τα παιδάκια προσεύχονταν συνεχώς, κάτω από τη βροχή. Έξαφνα, τα μαύρα σύννεφα σκίστηκαν και μέσα από μια πανδαισία ιριδιζόντων χρωματισμών, εμφανίστηκε ο ήλιος. Τα χώματα και τα ενδύματα των παρισταμένων στέγνωσαν αυτόματα, γεγονός, που προκάλεσε εντύπωση. Πριν προλάβουν να εξηγήσουν το φαινόμενο, ο ήλιος φάνηκε να πλησιάζει τη γη, γράφοντας ελικοειδή πορεία προς τα κάτω, ενώ οι παριστάμενοι σε απόλυτο πανικό, έτρεξαν να προστατευτούν, νομίζοντας ότι επρόκειτο να συντριβούν από τη σύγκρουσή του, με τη γη. Αυτό κράτησε μερικά λεπτά, αρκετά, ώστε να πιστέψουν και οι πλέον δύσπιστοι, δεδομένου, ότι η Παναγία, είχε προειδοποιήσει μήνες πριν, για το θαύμα αυτό. Επιστημονικά, δεν υπάρχει εξήγηση για το φαινόμενο αλλά κι αν υποθέσουμε ότι υπήρχε, η σχετική πρόρρηση των παιδιών, δεν εξηγείται. Υπάρχει άλλωστε πληθώρα ντοκουμέντων από δημοσιεύσεις της εποχής για όσα διαδραματίστηκαν, μαρτυρίες και περιγραφές των παρισταμένων. Διαψεύσεις, όπως γίνονται πάντα, από τους εκ των υστέρων “ειδικούς”, έγιναν μετά από δεκαετίες, όπως γίνεται πάντα με τους πλαστογράφους, που πλαστογραφούν την ιστορία, όταν πεθάνουν οι  μάρτυρές της και σπιλώνουν π.χ., τον Μεγαλάξαντρο ότι ήταν ομοφυλόφιλος, ή την αρχαία Ελλάδα ότι έβριθε παιδεραστών, ακόμα και τα κατακρεουργημένα θύματα του συμμοριτοπόλεμου ότι υπήρξαν – η μισή Ελλάδα δηλαδή, συνεργάτες των… Γερμανών… Αλλά η αλήθεια πάντα στο τέλος καίει, ακόμα κι αν αυτό το τέλος ευρίσκεται στην αιώνια κόλαση, που υπάρχει και παραϋπάρχει…

Πολλές από τις προφητείες, που ανέφεραν τα παιδιά, επαληθεύτηκαν.

Η τύχη των παιδιών, ακολούθησε όσα τους είχε εκμυστηρευτεί η Θεομήτωρ. Τα δύο μικρότερα βοσκόπουλα, τα αδέλφια Ζασίντα και Φρανσίσκο Μάρτο, το 1918, πριν κλείσουν τα δέκα χρόνια τους, απεδήμησαν στον Ουρανό, κατά τη διάρκεια της επιδημίας της ισπανικής γρίπης, όπως ακριβώς, είχε πει, η “Κυρία, που έλαμπε”, ότι δηλαδή, σύντομα θα την ακολουθούσαν στον Παράδεισο.

Η μεγαλύτερη από τα παιδιά, Λουτσία ντε Σάντος, που ήταν τότε μόλις δέκα ετών, έγινε μοναχή κι έζησε άλλα 87 χρόνια. Έγραψε ένα κείμενο, όπου αφηγείται όσα της αποκαλύφθηκαν, που φυλάσσεται επιμελώς, από την Καθολική Εκκλησία. Αφορά και περιγράφει, τρία μυστικά- προφητείες, σύμφωνα με τα οράματα, που έλαβαν χώρα στο χωριό Φάτιμα, της Πορτογαλίας. Το περιεχόμενο  των δύο πρώτων, όπως λένε, έχει ήδη επαληθευτεί, κατά στους δύο Παγκόσμιους Πολέμους, αλλά ως προς το τρίτο, υπάρχει ακόμα μυστήριο. Κάποιοι διέρρευσαν, περί το έτος 2000, ότι αφορά τις δολοφονικές απόπειρες, εναντίον του Πάπα. ‘Άλλοι ισχυρίζονται ότι πρόκειται για τους διωγμούς, που θα υποστούν στο μέλλον οι χριστιανοί, αρχίζοντας από τη διάλυση της οικογένειας.

Ωστόσο, τα τρία παιδιά, έχουν ήδη αγιοποιηθεί από την Καθολική Εκκλησία, ενώ στο χωριό Φάτιμα, έχει δημιουργηθεί ένας υπέροχος Ναός, προσκύνημα και πόλος έλξης χριστιανών, με παγκόσμια ακτινοβολία, καμάρι και καύχημα, για την Πορτογαλία, που την εποχή των θαυμάτων, υφίστατο ταυτόχρονα πολιτικές αλλαγές, όχι και τόσο ευνοϊκές για την χριστιανική πίστη, θρησκεία κι αλήθεια.

Το θαύμα της Φάτιμα, διδάσκει και φωτίζει διαχρονικές αλήθειες. Μιλά για τα δεινά των απλών πολιτών, που οφείλονται στην αλαζονεία της εξουσίας και την απομάκρυνση του ανθρώπου από το Θεό. Η χρονική περίοδος του τέλους του Α΄ Παγκόσμιου πολέμου, συμπίπτει με την είσοδο της Αμερικής στο πόλεμο και την εμφάνιση της -μόνο κατά όνομα- ισπανικής γρίπης, της οποίας την ακριβή προέλευση, ουδείς γνωρίζει έως σήμερα. Η Ισπανική γρίπη, που πρόσβαλε πάνω από 500 εκατομμύρια ανθρώπους, σκότωσε από 17 ως 50 εκατομμύρια, όπως αναφέρεται, εμφανίστηκε κατά κύματα, όπου το καθένα υπήρξε φονικότερο του επόμενου.

Σύμφωνα με τα λεγόμενα των μικρών Αγίων της Φάτιμα, τα δεινά των ανθρώπων, οφείλονται στην οργή του Θεού και την απομάκρυνση των ανθρώπων από το θέλημάΤου. Η Θεομήτωρ, πρότρεψε σε συνεχή προσευχή τον κόσμο, για τη σωτηρία σωμάτων και ψυχών.

Αλλά και κάποια σεβαστή γερόντισσα, ασκήτρια κοντά στη δική μας Οσία Σοφία της Κλεισούρας, πρόβλεψε τα περί κορωνοϊού, εδώ κι αρκετά χρόνια, δηλώνοντας κατηγορηματικά, ότι κανένα μέτρο και κανένα εμβόλιο, δεν μπορεί να σταματήσει επιδημίες, ειμή μόνο η προσευχή και ο δρόμος του Θεού, δια του Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού…

Ίσως η διοργάνωση από την Εκκλησία της Ελλάδος, μιας ομαδικής προσευχής, οπουδήποτε κι αν ευρισκόμεθα, την ίδια ώρα από όλους, στα σπίτια μας οι λαϊκοί, ταυτόχρονα με τους ιερείς στις Εκκλησίες, σε ολόκληρη τη χώρα μας, να βοηθούσε περισσότερο από κάθε επιστημονικό πείραμα σχετικά με κάτι, που ακόμα μας είναι στην ουσία, τελείως άγνωστο. Άλλωστε η προσευχή, μπορεί να συνυπάρξει με την επιστημονική γνώση, εξίσου και με την ίδια αξία, που προσδίδει η πηγή, στην απλή φιάλη του νερού.

Μαρία Μπουκουβάλα

Ιατρός

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *