ΜΑΡΑΝΤΟΝΙΑΔΑ (ΕΠΙΚΑΙΡΟ ΣΧΟΛΙΟ)

Ένα αιρετικό σημείωμα  ολιγόγραμμο , αλλά  με φιλοδοξία να διεισδύσει στοιχειωδώς  σ’ ένα  κοινωνικό υπόστρωμα  που βρίσκεται  μάλλον σε σύγχυση  και χρειάζεται  επανακαθορισμό, θα μας  απασχολήσει σήμερα.

Θεωρώ δηλαδή ότι  το αξιακό μας σύστημα χάνει την ισορροπία του και απομακρύνεται από τον στόχο του. Είναι γεγονός ότι πριν μερικές μέρες χάθηκε ένας παγκοσμίου εμβέλειας ιστορικός πράγματι ποδοσφαιριστής ο πολύς Αργεντινός Ντιέγκο  Μαραντόνα .

Λογικό ήταν τα μέσα να ασχοληθούν υπερβαλλόντως με το θέμα. Ενημερωθήκαμε λοιπόν για τις απαράμιλλες ποδοσφαιρικές αρετές του , αλλά και για την περίεργη ζωή του με κάθε λεπτομέρεια ,σε σημείο κορεσμού. Σχεδόν παράλληλα  έχασε την ζωή του Διευθυντής ΜΕΘ νοσοκομείου της  κεντρικής Ελλάδας χτυπημένος  από τον  ιό, ένας νέος  επιστήμονας  πατέρας  και αγωνιστής, έσωσε τους συνανθρώπους του με αντάλλαγμα  την ζωή του. Εγώ δεν άκουσα να ασχοληθούν τα μέσα -εστω και με μία αναφορά- σ΄αυτόν τον πραγματικό ήρωα ,την είδηση την αλίευσα από το διαδίκτυο. Μήπως ο χάσαμε και μεις  τον δικό μας  Ντιέγκο μέσα στην σιωπή… Είναι και η σιωπή σε αυτή την περίπτωση  κραυγαλέα  ένδειξη της ύστατης  τιμής .Καλό σου ταξίδι γιατρέ.

α.α.ζαρίφης