Λόφος Στρέφη.Η πιο πράσινης γωνιάς της Αθήνας

Ο λόφος Στρέφη αποτελεί τον βασικό πνεύμονα των Εξαρχείων και δεν είναι λίγοι οι Αθηναίοι που ανηφορίζουν τα Σαββατοκύριακα για λίγη θέα και καθαρό αέρα. Το καλοκαίρι στην Αθήνα είναι βάρβαρο, αλλά υπάρχουν μέρη που αποτελούν όαση, για όσους έχουν ξεμείνει στο κέντρο. Ο λόφος Στρέφη είναι ένα από αυτά.

Καθώς πίνετε τον καφέ σας στη γειτονιά των Εξαρχείων είναι εύκολο να βρεθείτε σε κάποιο ανηφορικό δρομάκι και ύστερα στα σκαλιά που σας οδηγούν στο λόφο.

Εδώ εύλογα έρχεται το ερώτημα “Μα καλά τι να κάνω στο λόφο του Στρέφη;”. Θα μπορούσε να είναι και δική μου ερώτηση, μιας και η εγκαταλελειμμένη εικόνα του αρχικά σε κάνει να νιώθεις μια απογοήτευση κυρίως προς την πολιτεία. Εκείνο που σίγουρα αξίζει είναι η πανοραμική θέα της Αθήνας από τα βόρεια προάστια και τον Λυκαβηττό μέχρι την Ακρόπολη και τη θάλασσα.

Θα συναντήσετε παιδιά να παίζουν στο μικρό γηπεδάκι και την παιδική χαρά, ένα μικρό θεατράκι, τουρίστες που εκτίμησαν την ομορφιά του λόφου, ζευγαράκια και πολλούς νέους που αράζουν στα βραχάκια του.

Όμως όπως μ’ αρέσει να λέω ”δεν πρέπει να κοιτάμε το δέντρο αλλά το δάσος”, μία βόλτα στο πάρκο θα σας θυμίσει πως ακόμα υπάρχει πράσινο στην Αθήνα και η θέα θα σας μαγέψει όπως μάγεψε και μένα την πρώτη φορά που βρέθηκα εκεί πάνω. Αν και πήγαινα στη περιοχή από την εφηβεία μου, στο λόφο ανέβηκα πρώτη φορά πριν λίγα χρόνια με μία πολύ καλή μου φίλη και την ευχαριστώ που μου έδειξε ένα άλλο κομμάτι της περιοχής.

Πώς θα επισκεφτείτε όμως ένα μέρος αν δεν ξέρετε λίγο την ιστορία του; Ο λόφος αρχικά ονομαζόταν Αγχεσμός καθώς στην κορυφή του πιθανολογείται ότι δέσποζε κατά την αρχαιότητα το άγαλμα του Αγχέσμιου Διός. Από τον 19ο αιώνα ιδιοκτήτες ήταν η οικογένεια Στρέφη από όπου πήρε αργότερα και το σημερινό του όνομα. Κατά τον 19^ο και 20^ο αιώνα λειτουργούσε εκεί λατομείο και από τα υλικά παράγονταν τα σκεύη που έδωσαν το όνομα τους στις γύρω περιοχές (Πιθαράδικα και Πινακωτά).