Στην Αννούλα που γιορτάζει

Αννούλα κόρη δροσερή

του παγερού Χειμώνα,

είσαι ένα δώρο του Θεού

γλυκό σαν ανεμώνα.

 

Ανθίζεις μες στην καταχνιά

και όλα τα αλλάζεις,

μεταμορφώνεσαι σε φως

τη μέρα που γιορτάζεις.

 

Σε λούζουν ύδατα νυμφών

σε συντροφεύουν χιόνια,

δεν σε πτοούν τα δύσκολα

και τα βαριά τα χρόνια.

 

Λουλούδι, αστέρι τ’ ουρανού,

ωσάν την πούλια λάμπεις,

ανοίγουν όλων οι καρδιές

και σε καλούν για νάμπεις.

 

Γιάννης Κανατσέλης