Ελεύθερη άποψη..ΚΟΡΩΝΑ ΑΛΑ ΕΛΗΝΙΚΑ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΑΥΤΗ, ΠΟΥ ΦΟΡΙΕΤΑΙ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΑΔΕΙΑ ΚΕΦΑΛΙΑ…ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΟΓΟΥ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ΚΑΙ ΕΠΙ ΠΑΝΔΗΜΙΑΣ…
“Κάλλιο να μην έχεις, παρά να μην ξέρεις…” λέει ο λαός. ΤΑ LOCUMS, π.χ., είναι ένας τρόπος να μην πνίγεσαι σε μια κουταλιά νερό, στο Εθνικό Σύστημα Υγείας.
Σε όλες τις ευνομούμενες χώρες- όταν ένας γιατρός ασθενήσει και μάλιστα από μεταδοτική και θανατηφόρα νόσο, η διοίκηση του Νοσοκομείου, που αποτελείται από managers καριέρας, εντεταλμένους να ελέγχουν και το τελευταίο ευρώ, σε αντίθεση με τη ρουσφετολογική πολιτική κάλυψης ανάλογων θέσεων από άσχετους, στην δική μας ευλογημένη καφρίλα, αποστέλλονται άμεσα ως αντικαταστάτες, οι ιατροί των locums.
Οι ιατροί αυτοί, συνήθως είναι άνεργοι νέοι επιστήμονες, είτε σε αναμονή για την ειδικότητα, είτε έχουν μόλις αποφοιτήσει, ακόμα και συνταξιούχοι πχ., του ΕΣΥ, που δεν έχουν πάρει σύνταξη από το Ταμείο Υγειονομικών, ή για κάποιους λόγους, επιθυμούν να παραμείνουν μάχιμοι.
Αυτοί έχουν το δικαίωμα, να ενταχθούν σε εταιρείες LOCUMS, οι οποίες, αφού ελέγξουν τα πάσης φύσεως δικαιολογητικά των γιατρών αυτών, πτυχία, δεξιότητες, ασφάλιση, εμπειρία και λοιπά, αποστέλλουν, αντικαταστάτη γιατρό, οπουδήποτε χρειαστεί, σε ιδιωτικό ή δημόσιο τομέα, όταν για λόγους ανωτέρας βίας υπάρχει προσωρινά, θέση κενή. Στις πολιτισμένες χώρες, δεν επιβαρύνεται το πρόγραμμα κανενός, δεν υπάρχουν κενά στο προσωπικό, δεν αλλάζει ο καταμερισμός εργασίας και κυρίως, δεν εκβιάζονται γιατροί, να εργάζονται πάνω από ασθενείς, όταν οι ίδιοι νοσούν, πχ., όντας θετικοί στον κορωνοιό. Το αυτό ισχύει και για το νοσηλευτικό προσωπικό. Στη Σουηδία, απολύθηκε γιατρός, που συνέχισε να εργάζεται, παρά το γεγονός, ότι είχε συμπτώματα της λοίμωξης. Εδώ, όταν δεν βγαίνουν οι εφημερίες, είναι πρακτικά αδύνατο να υπάρξει καθεστώς προσωρινής υποστήριξης της Κλινικής, διότι το Κράτος αδιαφορούσε επί δεκαετίες και κυρίως δεν σεβόταν ούτε το γιατρό, ούτε τον ασθενή, που αν δεν έχανε τη ζωή του, στην καλύτερη περίπτωση έχανε το τακτικό ραντεβού του.
Φυσικά και γνωρίζουν και γνώριζαν τι θα πει locums. Φυσικά και θα μπορούσαν να υποστηρίξουν το σύστημα στα νοσοκομεία, αντί να επιστρατεύουν φοιτητές, όπως στη Θεσσαλονίκη, ή να βγαίνουν στη “ζητιανιά”, όπως πάντα ζητώντας εθελοντές, από τους ελεύθερους επαγγελματίες, που πρακτικά, το πόστο τους είναι άλλο και το γνωρίζουν στην Κυβέρνηση. Από ποιους ζητούν εθελοντές; Από εκείνους στους οποίους οφείλουν χρήματα από την εποχή του Καραμανλή του νεότερου; Για τα οποία χρήματα στήνουν και ξαναστήνουν άχρηστες πλατφόρμες, πληρώνουν και ξαναπληρώνουν ΔΗΜΟΣΙΟ χρήμα για άχρηστες υπηρεσίες, ενώ οι υπάλληλοι των Ταμείων έχουν εκκαθαρίσει τα αιτούμενα, εδώ και δέκα χρόνια; Η ντροπή για το πολιτικό σύστημα στην Ελλάδα βέβαια, είναι άγνωστη λέξη. Άλλωστε ο “στόλος” των ιδιωτών, κακά τα ψέματα, είναι κάποιας ηλικίας, που αποτρέπει ηρωισμούς, ιδιαίτερα μετά το τσουνάμι μετανάστευσης των νέων γιατρών στο εξωτερικό τα τελευταία χρόνια. Τα νοσοκομεία, ΠΡΕΠΕΙ να επανδρώνονται από ΝΕΟ ΑΙΜΑ, αλλά οι Κυβερνήσεις των εντυπώσεων και του μηδενός προγραμματισμού, είχαν να διορίσουν από την εποχή των παγετώνων. Οι δε μεγαλύτεροι σε ηλικία ιδιώτες ιατροί έχουν εργασθεί με την αμοιβή τους από το δημόσιο φορέα σύμβασης, συνεχώς σε αμφισβήτηση, καθυστέρηση, απαξίωση κι όταν αποφασίζουν να συνταξιοδοτηθούν, το Ταμείο τους, που καταληστεύτηκε αδυνατεί να παρέχει αξιοπρεπείς πόρους επιβίωσης, με αποτέλεσμα να συνταξιοδοτούνται στο θάνατό τους. Αλλά αυτή η αλυσίδα αμετροέπειας, δεν ενόχλησε ποτέ κανένα πολιτικό πρόσωπο, δεδομένου ότι οι γιατροί και οι επιστήμονες γενικότερα, χρησιμοποιούνται στα κατά τόπους “ψοφοδέλτια”, για διακοσμητικούς λόγους και ειδικότερα, προς κοινωνική απαξίωση, όταν υποσκελίζονται από άτομα, που τα προσόντα τους προορίζονται για άλλους χώρους μη συμβατούς με ορθή πολιτική σκέψη, πρωτοβουλία και απόφαση. Παραδείγματος χάριν, από το καλλιτεχνικό στερέωμα, που ουδεμία σχέση μπορεί να έχει με μελέτες πολιτικών υγείας, ή πολιτικές άμυνας, για τις οποίες και βέβαια έπρεπε να πολιτεύονται και να προωθούνται απόστρατοι αξιωματικοί.
Επομένως, έπρεπε άμεσα να προσχωρήσουν, σε δημιουργία του θεσμού των locums και να αφήσουν τη ζητιανιά κατά μέρος. Τώρα θα μου πείτε, ποιος θα το προτείνει και ποιος θα συντάξει νόμο, δίχως γνώση, πυγμή και κυρίως δίχως ιδίαν βούληση… Λεφτά υπάρχουν μόνο για τα Μέσα Μαζικής Αποχαύνωσης, να παίζουν τουρκοσήριαλ. Σύσσωμη η Ελλάδα στήνεται μπρος στις οθόνες, κλαίγοντας για τις περιπέτειες του ζαβού παιδιού Ελίφ, από τις εκατοντάδες ψυχανώμαλους, που στρατεύτηκαν εναντίον ενός αθώου πλάσματος, που πάντα υπομένει βουβά, τη μοίρα του, που καθόλου δεν διαφέρει από τη μοίρα των ανόητων τηλεθεατών. Ομοίως ζαβοί, είναι οι συντελεστές του σήριαλ, που επέτρεψαν να μάθει η οικουμένη, ότι η πατρίδα τους είναι άντρο κακοποιών στοιχείων και πανηλίθιων αστυνομικών, που επιτρέπουν κάτω από τη μύτη τους να γίνονται όργια εναντίον μικρών παιδιών.
Την ίδια στιγμή, με παρόμοια ζαβομάρα, φθάσαμε στο σημείο να μας λέει η Τουρκία, ότι δεν μας ανήκει το Καστελόριζο γιατί είναι μακράν, της ηπειρωτικής Ελλάδος. Σαν την Κύπρο. Αύριο θα μας πουν, ότι το οικόπεδο στο χωριό του παππού μας, στο χωριό, που απερίσκεπτα εγκαταλείψαμε, δεν μας ανήκει πλέον, γιατί είναι 400 χιλιόμετρα από την μόνιμη κατοικία μας στην Αθήνα… Εδώ, ατυχώς, δεν κυβερνά μια Θάτσερ, την εποχή των Φώκλαντς, πρέπει να το πάρουμε απόφαση!
Δεν είναι κακό να μην ξέρεις. Κακό είναι να μην θέλεις να μάθεις κι ακόμα χειρότερο να γνωρίζεις και να θάβεις την αλήθεια. Το αυτό ισχύει ΚΑΙ για τους Ιατρικούς Συλλόγους, των οποίων απαιτείται ΑΜΕΣΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ, ώστε να γίνουν ΑΜΕΣΑ διορισμοί προσωπικού στα νοσοκομεία μας, τουλάχιστον με καθεστώς π.χ. προσωρινών συμβάσεων, πριν θρηνήσουμε κι άλλα θύματα ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού. Δεν μας έφθασε, που φεύγουν καραβάνια ιατρών μας στο εξωτερικό, αποφασίσαμε να εξοντώσουμε και το φυτώριό μας, τους φοιτητές μας, επειδή είμαστε επιεικώς ανάλγητοι και στρουθοκαμηλίζουμε μπρος στην αλήθεια;
ΠΡΕΠΕΙ ΚΑΙ Ο ΕΛΛΗΝΑΣ ΑΣΦΑΛΙΣΜΕΝΟΣ ΝΑ ΠΟΛΕΜΗΣΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΜΕΤΕΡΙΖΙ ΤΟΥ…
Αδυνατώ να κατανοήσω, τη νοοτροπία όσων, η ηλικία και οι παθήσεις τους, δεν επιτρέπουν εξόδους για ψύλλου πήδημα, την εποχή της πανδημίας, αλλά το πράττουν συστηματικά.
Αδυνατώ να δικαιολογήσω, πάσης φύσεως συνωμοσιολόγους και αδαείς εμπειρικούς αναλυτές, που δεν έχουν τελειώσει ούτε το λύκειο καλά καλά και προσπαθούν να πείσουν ότι, το σύστημα υγείας, που καταρρέει, είναι συνωμοσία και ψεύδος. Ότι δεν υπάρχει νόσος. Ότι ο κορωνοιός είναι φάμπρικα, προκειμένου να υποταχθούν σε αόρατες δυνάμεις κατοχής.
Αυτά δεν τα σκεφτόσαστε πριν ψηφίσετε τα τελευταία χρόνια δίχως σκέψη και λογική; Δε βλέπατε ότι ζείτε με δανεικά; Δεν αναρωτηθήκατε ποτέ από που τροφοδοτούνται όλα αυτά τα καταστήματα, ώστε σε αντίθεση με τους παππούδες σας να αγοράζετε τριάντα ζεύγη υποδήματα το χρόνο; από που πληρώνεται το υδροκέφαλο δημόσιο, όταν κανείς απολύτως δεν παράγει αλλά τρέφεται από αυτό; Σήμερα, εν μέσω πανδημίας αποφασίσατε να διαλευκάνετε τα περί συνομωσίας, όταν πριν λίγο ζούσατε μια επίπλαστη ευημερία δίχως όρια;
Αδυνατώ να κατανοήσω επίσης, την ανάγκη κάθε απερίσκεπτου, να κάνει τυπικές προληπτικές ιατρικές εξετάσεις, όποτε, όποιες και ότι του κατεβεί στο κεφάλι αναλόγως με εκείνες, που έκανε η γειτόνισσα για άλλοτε άλλους λόγους. Ο οποίος γυρίζει από ιατρείο σε ιατρείο εν μέσω πανδημίας να κάνει εξετάσεις, “ντρίπλεξ άνω κάτω άκρων και ότι άλλο υπάρχει” και “μαγνητικές προληπτικώς, μήπως κι έχει κάτι τις και δεν προλάβει”. Ο ίδιος αυτός, καπνίζει και τρώει οτιδήποτε κι αν είσαι άτυχος να βρεθεί μπροστά σου στο φούρνο της γειτονιάς, το πρωί, θα πρέπει να περιμένεις ευλαβικά, μέχρι να αδειάσει οτιδήποτε υπάρχει διαθέσιμο σε ζύμη, κρέμες και σφολιάτα, μέχρι τελικής πτώσεως του φούρναρη και του πάγκου.
Είναι ο ίδιος, που θα σας αραδιάσει ένα σωρό αμπελοφιλοσοφίες, θα τα βάλει με όλους και όλα. Είναι εκείνος, που άφησε το χωριό του κι έγινε κλητήρας, αφού προηγουμένως προσλήφθηκε ως οδοκαθαριστής, από εκείνους, που πήραν μετά το διορισμό τους πτυχίο αστροφυσικής κι έπρεπε να παραμείνουν σε κάποιο γραφείο, άσχετα αν οι Δήμοι, δεν υπήρξαν ποτέ υποκαταστήματα της ΝΑΣΑ. Είναι αυτός, που λεβέντικα δεν φορά τη μάσκα του γιατί στο ηλεκτρονικό μικροσκόπιο, που έχει στο σπίτι του, δεν είδε πουθενά κορωνοϊούς. Συνταξιοδοτήθηκε στα 25 χρόνια και πήρε και βαρέα κι ανθυγιεινά, σε αντίθεση με γιατρούς και νοσηλευτές, που έρχονται πρόσωπο με πρόσωπο με το θάνατο και τους θεωρεί ηθοποιούς, ή συνωμότες παρέα με την ηγεσία του Υπουργείου Υγείας, που δεν ευθύνεται για τα λάθη του παρελθόντος και βρίσκεται μπρος σε ένα τεράστιο πρόβλημα.
Είναι ο ίδιος, που ζητά με επιμονή από το γιατρό του να του ξαναγράψει όποιο εμβόλιο υπάρχει διαθέσιμο, αλλά το αφήνει να λήξει στο ψυγείο του, σκέφτεται να επαναλάβει και τα παιδικά στα 75 του, αγοράζει και καταπίνει οποιοδήποτε σκεύασμα του υποδείξει η κάθε καρακαλτάκα της γειτονιάς αμάσητο, αλλά φορά τη μάσκα μόνο επειδή φοβάται το πρόστιμο και κυκλοφορεί απτόητος με ένα άπλυτο κουρέλι στη μούρη κι αν το φορά κι αυτό.
Είναι ο ίδιος, που κάνει οποιαδήποτε εναλλακτική θεραπεία ακούσει, αλλά όταν νοσήσει, τρέχει εκεί, που κορόιδευε.
Είναι όποιος κατάπινε τις αντιβιώσεις σαν καραμέλες, αγνοώντας ότι οι συνέπειες, φαίνονται αργότερα για όλες τις ουσίες, που εισάγονται στον οργανισμό. Αλλά, εκείνος, τα ξέρει όλα, διότι έχει το DNA των αρχαίων Ελλήνων και είναι ανώτερος.
Παλιότερα, έγραφε ασυστόλως φάρμακα στο βιβλιάριο του, εξυπηρετούσε και τον αλλοδαπό που απασχολούσε ανασφάλιστο στο σπίτι του, έγραφε ψυχοφάρμακα άλλων στο δικό του ΑΜΚΑ δίχως να συνειδητοποιήσει ποτέ, ότι το βιβλιάριο υγείας, είναι και δημόσιο έγγραφο και καρνέ επιταγών κι ότι κάθε ευρώ, που κατασπαταλήθηκε μέσα από αυτό, το βρήκε μπροστά του σήμερα, που δεν υπάρχουν ούτε γιατροί, ούτε κρεβάτια, ούτε εξοπλισμός αρκετός. Διότι και η επιδημία, είναι περίοδος πολέμου. Σκέψου να είχαμε και πόλεμο, στη χώρα, που των αφρόνων τα παιδιά τρώνε συνεχώς και δεν μαγειρεύουν αλλά κατασπάραξαν τα έτοιμα και τώρα πουλάνε το σπίτι με υποθήκη το οικόπεδο…
ΤΑ ΠΟΔΗΛΑΤΑ
Είναι απίστευτο, πόσοι όψιμα φανατικοί ποδηλάτες αποφάσισαν να δοκιμάσουν την υπομονή των οδηγών επί πανδημίας. Αναρωτιέται μάλιστα ο νομοταγής πολίτης, με ποιο ακριβώς δικαίωμα, κυκλοφορούν τα ποδήλατα στον ίδιο δρόμο, με οχήματα, που έχουν πινακίδα κυκλοφορίας και πληρώνουν ασφάλιστρα. Ο ποδηλάτης, ούτε πεζός είναι, δεδομένου, ότι και οι πεζοί κυκλοφορούν στο δρόμο, χρησιμοποιώντας ειδικές διαβάσεις.
Ποδηλάτες και δίτροχα, συνήθως κινούνται παραβιάζοντας τον κώδικα οδικής κυκλοφορίας, πάρα πολλές φορές αντίστροφα με το ρεύμα, που επιτρέπεται.
Ωστόσο, στην Ελλάδα, δεν υπάρχουν ποδηλατόδρομοι, ούτε αντίστοιχες νομικές ρυθμίσεις, ώστε και οι ποδηλάτες και οι οδηγοί να αισθάνονται ασφαλείς και προστατευμένοι.
Άλλο ένα ελληνοπρεπές μπάχαλο, που διαφάνηκε καθαρότερα χάρη στην πανδημία του περίφημου κορωνοϊού.
ΤΟ ΤΣΕΚΑΠΙ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΠΑΠΠΟΥΛΟΒΙΤΣ
Δεν μπορεί να περιμένει. Οί ίδιοι αμετανόητοι κι άφρονες αιώνιοι ασθενείς κι επίμονοι πελάτες, που παίρνουν σβάρνα τα ιατρεία, μονίμως παραπονούμενοι και χρονίως πάσχοντες από μία και μοναδική ασθένεια: Το έτος γεννήσεως!
Μαρία Μπουκουβάλα
Ιατρός