Ακροβατώντας

Ξεφτισμένο ρέλι αναμνήσεις ξυπνά,

υποκρισίας λυγμός στο πέρασμα του χρόνου.

Άτι περήφανο αναμοχλεύει στιγμές

στερνή η ώρα παντζούρια ανοίγουν,

κυλά το φως σε σώμα αγαλμάτινο,

ελπίδα ζωής στο χάος του φόβου.

Κινείται το σώμα ο ήλιος το ζέστανε

ελπίδα ανθίζει σκοτάδι διαλύει!

Νίκη Σκουτέρη