ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΛΟΓΟΥΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ

Ο Άγιος  Πορφύριος, από μικρό παιδί, αγάπησε τον Χριστόν και μελετούσε με ζήλον τα ιερά βιβλία. Στην καρδιάν Του κατοικούσε το Πνεύμα το άγιον, το οποίον Τον φώτιζε και Τον καθοδηγούσε. Οι λόγοι του σεμνού και ταπεινού Γέροντα, είναι ποτισμένοι από το ήθος και την Θεολογίαν της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Είναι άξιοι μελέτης και διακρίνονται διά την θεοδίδακτον παιδαγωγικήν τους.

Ακολουθούν μερικά αποσπάσματα:

Περί Εκκλησίας: «Η Εκκλησία είναι ένα καθίδρυμα, μία έκφρασις της πολυποίκιλης σοφίας του Θεού και όποιος εισέρχεται εις Αυτήν, με ταπείνωσιν καθαγιάζεται. Ιδρυτής της είναι ο Τριαδικός Θεός. Κατά τον Απόστολον Παύλον, η Εκκλησία υπήρξεν «προ καταβολής κόσμου», δηλ. είναι άναρχη, άκτιστος, αιώνια. Θεμελιώθηκε από την αγάπη και την σοφήν πρόνοιαν του Θεού. Κεφαλή της Εκκλησίας είναι ο Χριστός και σώμα οι άνθρωποι, δηλ. οι Χριστιανοί. Βέβαια μετά την πτώσιν των πρωτοπλάστων, απεκόπησαν οι άνθρωποι από την Εκκλησίαν, αλλά με την ενσάρκωσιν του Κυρίου, άνοιξαν οι Πύλες του Παραδείσου, για να ζήσει πάλιν ο μετανοημένος άνθρωπος μαζί με τον Χριστόν. Η Εκκλησία πρέπει να συνδέει όλους τους ανθρώπους με αδελφική αγάπη. Να γινόμαστε όλοι ένα, «ίνα ώσιν εν» (Ιω.ιζ΄11), διά της αγάπης και της ομοφροσύνης, διότι αυτή η αγάπη προς τον αδελφόν, καλλιεργεί την αγάπην προς τον Θεόν. Αυτό είναι Εκκλησία. Έτσι αν ζούμε ενωμένοι, θα είμαστε ευτυχισμένοι, θα ζούμε στον Παράδεισον. Και σε αυτή την «εν Θεώ» ενότητα, καμμία διάσπασις δεν χωρά, κανένας φόβος και ο άνθρωπος μένει ενωμένος με τον Θεόν. Αυτό είναι το μεγαλύτερον μυστήριον της Εκκλησίας.

Περί θείου Έρωτα. Οι ύμνοι και τα τροπάρια της Εκκλησίας είναι γεμάτα θείον έρωτα, όπου εξυμνήται ο θείος πόθος των Αγίων, προς τον Θεό. Είναι μία αγάπη γλυκυτέρα και από το μέλι, όταν ο άνθρωπος την αισθανθεί, τότε θεωρεί την γλυκύτητα του κόσμου περιττή, διότι  δεν μπορεί να εξομοιωθεί με την γλυκύτητα της επιγνώσεως του Θεού.

Αγαπήστε, παιδιά μου, τον Κύριον και θα Σας αγαπήσει και αυτός. Ο πνευματικός οίνος του Κυρίου σε μεθάει και αυτή η θεία μέθη είναι δώρον Θεού, που δίδεται στους «καθαρούς τη καρδία». Τότε ο Χριστός σε μεταβάλλει, ζεις με τους αγγέλους και τα πάθη εξαφανίζονται. Η αγάπη για τον Χριστό δεν έχει κορεσμόν. Εγώ τώρα, που πλησιάζει το τέλος μου, μας λέγει ο Άγιος Πορφύριος, δεν έχω άγχος, γιατί όταν παρουσιαστώ  στην Δευτέρα Παρουσία και μου πει ο Χριστός «δεν έχεις ένδυμα γάμου», θα σκύψω το κεφάλι μου  και θα πω «ότι θέλεις Κύριε, ότι θέλει η αγάπη Σου και στην κόλασιν να με βάλεις, δεν με νοιάζει, αρκεί να είσαι κοντά μου».

Περί προσευχής. Ο άνθρωπος ως δημιούργημα του Θεού, έχει τάσιν η ψυχή του να ζητά τον ουρανόν. Σε αυτόν στρέφονται όλα τα όντα ασυνειδήτως. Όταν βρίσκεσθε στο σκοτάδι, παιδιά μου, γυρίστε στο διακόπτην της προσευχής, ώστε να έλθει θείον φως στην ψυχήν σας. Να προσεύχεσθε στον Θεόν με ύφος ταπεινού δούλου, με φωνή παρακλητική, ικετευτικήν και να στέκεσθε με ευλάβειαν. Τότε είναι ευάρεστη η προσευχή σας. Να Τον παρακαλείτε, λέγοντας, «γεννηθήτω το θέλημά Σου». Σε κάθε τι, που μας συμβαίνει, να ρίχνετε το βάρος στον εαυτόν μας και ο Κύριος θα σας δικαιώσει. Να Του έχετε εμπιστοσύνη. Σημασία στην προσευχή δεν έχει η διάρκεια, αλλά η έντασις, η λαχτάρα και η αγάπη για τον Θεόν.

ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΑΓΙΟΥ ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ

Πλήθη κόσμου Τον επισκέπτονταν για να Τον ακούσουν και μιλάνε για έναν διορατικόν και θαυματουργόν Άγιον, ο οποίος με τους θεόπνευστους λόγους Του, τους οδηγούσε στην αυτογνωσίαν.

Ένα πνευματικοπαίδι Του θυμάται, με πόση αγάπη και απλόν τρόπον  δίδασκε:

«Όταν διαβάζεις. έλεγεν ο Γέροντας, την Αγίαν γραφήν, ή τους βίους των Αγίων, ή άλλα εκκλησιαστικά βιβλία, για να φωτισθείς και βρίσκεις κάποια πρότασιν ή λέξιν, που σου έκανε εντύπωσιν, να σταματάς εκεί αρκετά, να την ψάχνεις καλά και θα δείς πόσο θα ωφελείσαι απ΄ αυτό. Να διαβάζεις, μου έλεγεν, πάρα πολύ, για να σε φωτίσει ο Θεός στο νου. Ξέρεις, εγώ διάβαζα πάρα πολύ και για να μην με ενοχλούν, ανέβαινα σε ένα δένδρο, με μια σκάλα, που είχα φτιάξει και την τραβούσα επάνω, όταν ανέβαινα, ώστε να μην με βλέπουν και με ενοχλούν και εκεί ασχολούμουν,  ώρες με την μελέτην».

Αγαπητοί μου Αναγνώστες, ας μας αξιώσει ο Θεός, να μεταβούμε από αυτήν την επίγειον ζωήν, εις την ουράνιον και άκτιστον Εκκλησία Του, που είναι χώρα αγάπης, χαράς, ειρήνης και αθανασίας.

ΕΤΗ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΑ

Μαρία Τσακανίκα