Παντού κάμερες για να σωθούν ανθρώπινες ζωές

Με αφορμή τον τραγικό απολογισμό των 2600 θανάτων, θα πρέπει όλοι να διερωτηθούμε, τι έφταιξε. Κατά την προσωπική μου άποψη 2 είναι οι αιτίες. Η πρώτη είναι ότι ο ΕΟΔΥ (ως μωρή παρθένος) παρά το γεγονός ότι εγνώριζε τη διακίνηση τουριστών και φοιτητών δεν επέβαλε την μάσκα από την 1^η Σεπτεμβρίου με το αντίστοιχο πρόστιμο των 2.500 ευρώ (όπως στην Ν. Κορέα).

Η δεύτερη αιτία είναι ότι δεν ακολουθήσαμε τη σιδηρά πειθαρχία άλλων χωρών. Να σημειωθεί ότι στη Κίνα, από όπου μας ήρθε ο ιός σήμερα έχουν 3 θανάτους ανά εκατομμύριο πληθυσμού. Εκεί, ιχνηλατούσαν τις κινήσεις όλων των βεβαιωμένων κρουσμάτων μέσω του κινητού τηλεφώνου του ασθενούς. Έτσι είχαν άμεση γνώση για τις περιοχές που επισκέφτηκε ο ασθενής και εντόπιζαν μόνο αυτά τα σημεία. Τα ίδια έκαναν και στη Ν. Κορέα, όπου οι θάνατοι είναι μόλις 4 ανά εκ. πληθυσμού. Εκεί έχουν εκτεταμένη χρήση καμερών ασφαλείας στους δρόμους, παρακολούθηση στοιχείων πιστωτικών – χρεωστικών καρτών για αποκάλυψη συναλλαγών κάθε «υπόπτου», παρακολούθηση των διαδρομών του μέσω GPS από τα κινητά τηλέφωνα κλπ.

Υπάρχουν εφαρμογές που καταγράφουν ώρα με την ώρα τις διαδρομές των κρουσμάτων (ποια λεωφορεία πήραν, σε ποια στάση κατέβηκαν ακόμη και αν φορούσαν μάσκα εκείνη τη στιγμή). Οι Αρχές μπορούν να στέλνουν μαζικά μηνύματα στα κινητά τηλέφωνα για να ειδοποιήσουν όταν ένα νέο κρούσμα εμφανίστηκε σε μια γειτονιά. Όσοι μάλιστα βρίσκονται σε οικειοθελή καραντίνα είναι υποχρεωμένοι να κατεβάσουν εφαρμογή στο κινητό τους που ειδοποιεί τις Αρχές αν βγουν από το σπίτι τους με πρόστιμο μέχρι 2.500 £. Το ερώτημα που τίθεται είναι: τι προτιμάμε; τα προσωπικά δεδομένα ή τη ζωή;

«Ένα κράτος κινδυνεύει περισσότερο από τους πολίτες του, όταν δεν πειθαρχούν, παρά από τον εχθρό του» (Σπινόζα)

Γιώργος Τρανταλίδης- Δικηγόρος