ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΝ ΤΟ ΝΕΟΝ ΕΤΟΣ 2021.Η ΕΝΝΟΙΑ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΜΑΣ
Ανατολή του Νέου Έτους 2021, αποχαιρετήσαμε τον παλιό χρόνο και υποδεχόμαστε με ελπίδα και αισιοδοξία τον Νέον, με τις ευχές της Εκκλησίας μας: «Κύριε, ο Θεός ημών, ο καιρούς και χρόνους εν τη ιδία εξουσία θέμενος, καταξίωσον ημάς εις νέον ενιαυτόν του πλούτου της χρηστότητός Σου εισελθείν… και την είσοδον ταύτην ευλόγησον».
Την 1ην Ιανουαρίου εορτάζει η Εκκλησία μας τρεις εορτές. Την Δεσποτικήν εορτήν της Περιτομής του Κυρίου. Η Περιτομή και η ονοματοδοσία του Χριστού, τελείται κατά την ογδόην ημέραν από της γεννήσεώς Του, για να πιστοποιήσει την ανθρωπίνην φύσιν, που προσέλαβεν για την ημών σωτηρίαν. Την ιδίαν ημέρα τιμάται η μνήμη του Μεγάλου Ιεράρχου και Φωστήρος της Εκκλησίας Αγίου Βασιλείου. Επίσης εορτάζομεν και την έναρξιν της Νέας χρονιάς.
Ο χρόνος, είναι μία λέξις, που κρύβει ένα μυστήριον. Η πρώτη χρονική του διάστασις αναφέρεται «εις την Εξαήμερον» του Μεγάλου Βασιλείου. Ο Θεός, λέγει, είναι υπεράνω χρόνου και δεν έχει χρονικόν τέλος. Ενώ όλα τα δημιουργήματά του έχουν αρχήν και χρονικόν τέλος. Ο χρόνος είναι αυτός, του οποίου το παρελθόν πέρασε και χάθηκε, το μέλλον δεν εφάνηκεν ακόμα, αλλά και το παρόν πριν προλάβει να γίνει γνωστόν, εξαφανίζεται».
Το βιβλίο της Γενέσεως (α΄1-5), για την Δημιουργίαν του κόσμου, γράφει: «Εν αρχή εποίησεν ο Θεός τον ουρανόν και την γην…» και μόνον η λέξις «αρχή», εννοεί την έναρξιν κάποιου χρόνου. Και συνεχίζει: «Πριν την δημιουργία υπήρξεν σκότος και άβυσσος», έννοιες που φανερώνουν την ανυπαρξίαν. Όταν ο Θεός διεχώρισεν το φως από το σκότος, έγινε εσπέρας, έγινε πρωϊ και έκλεισεν η πρώτη ημέρα της δημιουργίας, επομένως εμφανίζεται και εδώ η ύπαρξις χρόνου.
Ο Φώτης Κόντογλου, λογοτέχνης και αγιογράφος, γράφει: «Ο υλικός κόσμος είναι το βασίλειον του χρόνου. Τον ίδιον δεν μπορούμε να τον καταλάβομεν. Ο Χρόνος είναι ένα μυστήριον ακατανόητον, το πέρασμά του γίνεται αισθητόν μόνον από τα σημάδια, που αφήνει στην πλάσιν. Δουλεύει μέρα νύχτα, αιώνες αιώνων, αδιάκοπα, κρυφά, βουβά και μία καταχθόνιος και αόρατος δύναμις όλα τα αλλάζει. Ο Χρόνος είναι αυτός, που δίνει την γέννησιν, το μεγάλωμα, την φθοράν, τις χαρές και τις λύπες. Η ηλικία του καθενός, δεν είναι τίποτε άλλο, παρά ο χρόνος της ζωής, που πέρασε και εχάθηκε.
Το γεγονός αυτό έπρεπε να μας δημιουργεί θλίψιν, δεν συμβαίνει όμως αυτό στην Εκκλησία. Ο χρόνος είναι κορυφαίον δώρον του Θεού «καιρός ευπρόσδεκτος» και συνεχής «ημέρα σωτηρίας» κατά τον Απόστολον Παύλον (β΄Κορ.10,11). που οδηγεί στην Βασιλείαν των Ουρανών, αυτήν, που επικαλείται η Εκκλησία, στην αρχήν κάθε μυστηρίου: «Ευλογημένη η Βασιλεία του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος». Ο λυτρωτής και καθαιρέτης της φθοράς είναι ο Χριστός, που μας οδηγεί στην αφθαρσίαν. Αυτός, που πάτησε τον θάνατον και είπεν: «ο πιστεύων εις Εμέ, και εάν αποθάνει ζήσεται…» (Ιω.ια΄26).
Ο Απόστολος Παύλος, στην επιστολήν του προς Εβραίους (1,10-12) μας δίνει την ελπίδα της ευτυχίας μέσα στον χρόνον και γράφει «Κύριε, Εσύ εστήριξες την γην εις θεμέλιον στερεόν και έργον των χειρών Σου είναι οι ουρανοί. Εις το τέλος όμως των αιώνων όλα θα μεταμορφωθούν και ο χρόνος από την αιωνιότητα θα καταργηθεί, Εσύ όμως θα παραμένεις αμετάβλητος και αναλλοίωτος».
Η Εκκλησία παρακινεί τους πιστούς σε ύμνον προς τον Θεόν, σε ευχαριστία για το πέρασμα του Χρόνου, ψάλλοντας τον Έπιλύχνιον ύμνον εις τον Εσπερινόν: «Φως ιλαρόν, αγίας δόξης, αθανάτου Πατρός, ουρανίου, Αγίου, μάκαρος, Ιησού Χριστέ. Ελθόντες επί την ηλίου δύσιν, ιδόντες Φως εσπερινόν, υμνούμεν Πατέρα Υιόν και Άγιον Πνεύμα Θεόν. Άξιόν Σε, εν πάσι καιροίς υμνείσθαι, φωναίς αισίαις, Υιέ Θεού, ζωήν ο διδούς, διό ο κόσμος Σε δοξάζει». Ευχαριστούμε, δηλ. τον Κύριον για την ημέραν, που πέρασε, δεχόμαστε, την Ανατολή της νέας ημέρας και εορτάζομε, υμνώντας τον Θεόν για την σοφίαν Του και την μεγαλοπρέπεια με την οποίαν εδημιούργησε τον κόσμον.
Αγαπητοί μου Αναγνώστες, ο επίγειος βίος μας, ως προετοιμασία για την αιωνιότητα, δίνει το πραγματικό νόημα στην ζωήν μας, για να υπερβούμε τα εμπόδια και να πραγματοποιήσομε τον σκοπόν μας. Αυτήν την ευκαιρίαν, ας μας την δώσει ο ανατέλλων Χρόνος και εύχομαι να είναι πλήρης «ουρανίων δωρεών, θείων ευλογιών» και απηλλαγμένος από την φοβερήν μάστιγα της πανδημίας.
ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ ΧΡΟΝΙΑ
Σημείωση: Αγαπητή και αδελφική μου φίλη Αναστασία Κουτσουμπού, ακρογωνιαίε λίθε της ΦΩΝΗΣ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΤΩΝ, επί τη επετείω της ονομαστικής σου εορτής, σου εύχομαι εγκαρδίως, όπως ο Κύριος, σε ενισχύει σωματικά και ψυχικά στο έργον σου και τα σπάνια χαρίσματά σου, η αγάπη, η εργατικότητα, το χαμόγελό σου και απλότητά σου, να είναι υπόδειγμα σε όλους, αληθούς χριστιανικής ψυχής!
Μαρία Τσακανίκα