Το φως μου

 

Άρτος ζωής των πενήτων

πνοή της ελπίδας των διψώντων,

είναι το φως που αναβλύζει απ’ την καρδιά μου.

Σώμα της αλήθειας υψώνεται,

στίχος της αρετής υμνωδείται.

 

Στων αδικημένων των αγώνα,

ρομφαία της αστραπής ανασύρεται,

το γνόφο ν’ αποδιώξει των βαρβάρων.

Κάθε νύχτα

της ελευθερίας το θυσιαστήριο στεφανώνει

και τις ψυχές προσκυνά

εκείνων που έφυγαν πρόωρα.

 

Φώς της καρδιάς μου,

σθένος μου και μυστική μου φωνή,

σ’ ευχαριστώ που με τους ταπεινούς αδελφούς μου

σε μοιράζομαι!

 

Παναγιώτης Τσουτάκος

Από την ποιητική συλλογή