Τα χαϊκού μου
Ένα ταξίδι Κύριε,
που ταξιδεύομε.
Πόσοι Σε φτάνουν;
Δεν είμαι χάρος
ή χαρά της νιότης σου.
Λάθος της είμαι.
Η νυχτιά χρυσή.
Το κρεβάτι ένας παράδεισος.
Και το φίδι; Εσύ!
Ένα κομμάτι θάλασσα
κάνεις σεργιάνι,
τα μάτια σου!
Μια κόκα-κόλα για δυό
η αγάπη μας.
Για τρεις, δεν φτάνει.
Της κουρασμένης Άνοιξης
φιλί ζητιάνεψα
ή μαργαρίτα;
Διονύσης Κουλεντιανός
Από την ποιητική συλλογή
«Λυρικά τιτιβίσματα»