Τα χαϊκού μου

 

 

Ένα ταξίδι Κύριε,

που ταξιδεύομε.

Πόσοι Σε φτάνουν;

 

Δεν είμαι χάρος

ή χαρά της νιότης σου.

Λάθος της είμαι.

 

Η νυχτιά χρυσή.

Το κρεβάτι ένας παράδεισος.

Και το φίδι; Εσύ!

 

Ένα κομμάτι θάλασσα

κάνεις σεργιάνι,

τα μάτια σου!

 

Μια κόκα-κόλα για δυό

η αγάπη μας.

Για τρεις, δεν φτάνει.

 

Της κουρασμένης Άνοιξης

φιλί ζητιάνεψα

ή μαργαρίτα;

 

Διονύσης Κουλεντιανός

Από την ποιητική συλλογή

«Λυρικά τιτιβίσματα»