Θέλει τόλμη, ψυχή και ειλικρίνεια η φιλία..
Φίλοι αμέτρητοι στα λόγια, αμέτρητοι στα θα, αμέτρητοι στις υποσχέσεις, αμέτρητοι στα εύκολα.
Μετρημένοι όμως στις πράξεις, μετρημένοι στις στιγμές, μετρημένοι στα δάχτυλα, μετρημένοι στα δύσκολα.
Φίλοι πολλοί. Πού είναι όμως οι φίλοι που πόνεσαν μαζί σου, που γέλασαν μαζί σου, που χάρηκαν μαζί σου, που έκλαψαν μαζί σου, αυτοί που σου κρατούν το χέρι και αισθάνεσαι την ζεστασιά της ψυχής;
Είναι κρυμμένοι, γιατί είναι λίγοι, ελάχιστοι, τόσο λίγοι, που όταν αρχίζει το μέτρημα σε δευτερόλεπτα τελειώνει κιόλας!
Κι όμως κάποιοι μιλούν για την φιλία και μπερδεύονται και είναι τόσο κρίμα και άδικο που δεν κατανοούν την απόλυτη έννοιά της.
Είναι μαγικό το συναίσθημα που βιώνεις από την πραγματική φιλία. Σου γεμίζει την ψυχή, σε κάνει χαρούμενο, σε κάνει γελαστό!
Φίλοι…
Φίλοι δήθεν, λυκόφιλοι, φίλοι από συμφέρον, φίλοι στα ψεύτικα χαμόγελα και τα χαχανητά, φίλοι στο φαίνεσθαι.
ΦΙΛΙΑ! Μια τόση δα μικρή λεξούλα με πέντε γράμματα, μα με απίστευτα μεγάλη σημασία, που ελάχιστοι σέβονται και υπηρετούν.
Βαπτίζονται όλοι τους φίλοι και χάνεται η αξία της φιλίας. Στον βωμό της βολεμένης καθημερινότητας είμαστε όλοι φίλοι, στο σύνολο, στην μάζα. Στις προσωπικές όμως και σημαντικές στιγμές χάνεται όλο αυτό που είχαμε βαπτίσει φιλία.
Θέλει κότσια η φιλία, θέλει αγάπη, θέλει ανιδιοτελή προσφορά. Θέλει να νιώθεις, να μπορείς να ξεπερνάς τον εαυτό σου, το εγώ σου, την προσωπικότητά σου, να είσαι εκεί πριν καν σου ζητηθεί. Να υπάρχεις πάντα δίπλα στο φίλο σου, ακόμη και στις στιγμές που είσαι μακριά. Να μπορείς να κατανοείς χωρίς να ακούσεις πολλά λόγια. Να αγαπάς και να σε νοιάζει να είναι πάντα καλά. Μόνο αυτό να έχεις στο μυαλό σου .
Να χαίρεσαι με την χαρά του και να είσαι δυνατός να τον σηκώνεις, όταν τα προβλήματα του τον γονατίζουν, να μπορείς με ευγενικό χειρισμό να τον τραβήξεις από την άβυσσο του, όσο και αν αντιστέκεται.
Να έχεις υπομονή, επιμονή και αποδοχή, να νιώθει ότι μπορεί να βασιστεί πάνω σου. Πρόσεχε όμως, δεν πρέπει εσύ να του λύνεις τα προβλήματα, αλλά να βρίσκετε μαζί τις καλύτερες λύσεις.
Να είσαι ο φύλακάς του, να μπορείς να τσακώνεσαι μαζί του και την ίδια στιγμή να τον παίρνεις αγκαλιά, να προσπερνάς χωρίς δεύτερη σκέψη τις αρνητικές και δύσκολες καταστάσεις.
Να σου λέει δεν αναπνέω και να τον παίρνεις από το χέρι και να περπατάτε παρέα με τις ώρες. Να μην τον κρίνεις, μα να τον δέχεσαι όπως είναι. Και το πιο σημαντικό, όταν θέλεις κάτι να του πεις, να το κάνεις με ευγένεια και αγάπη, για να μην τον πληγώσεις ποτέ!
Θέλει τόλμη η φιλία, θέλει δύναμη ψυχική, θέλει αγάπη, θέλει αποδοχή. Θέλει καρδιά που ξέρει να πονά, να αγαπά και να αγαπιέται!
Μακάρι να σταθείς τυχερός και στο διάβα της ζωής σου να συναντήσεις έστω και έναν τέτοιο άνθρωπο θησαυρό. Κάνε τα πάντα να μείνει κοντά σου, στην ζωή σου, αγάπα τον, εμπιστεύσου τον, νιώσε τον και αφέσου να ζήσεις μαζί του την υπέροχη αίσθηση της φιλίας, που ελάχιστοι έχουν αυτή την τύχη.
Θα νιώσεις απίστευτα τυχερός και μοναδικός, γιατί τελικά μέσα στην μάζα και στο σύνολο των ανθρώπων υπάρχουν αυτοί οι ξεχωριστοί, πραγματικοί φίλοι. Είναι λίγοι αλλά υπάρχουν!
Δημήτρης Πετρούνιας
Μαθηματικός, Ψυχολόγος