Ένας κόσμος ελικοειδής
Ο κόσμος πλέον μετέωρος.
Έχασε τον αναπνευστήρα της ζωής.
Κάποτε αυτή εμοίραζε ρόδα, γιασεμιά.
Οι δυνάστες φυγαδεύσανε
τη γαλήνη της ψυχής του.
Σαν τον Εωσφόρο τώρα
με βαρά αναπηρία ο κόσμος.
Άκοσμος κοσμος και
ο κύκλος του ελικοειδής.
Σε αλλοτινούς καιρούς
στην καρδιά την ίδια ψήλωνε
σαν τον Μαίναλο, το όραμα,
και η Αληθινή αγάπη
για τον άνθρωπο που ανθρώπευε.
Γιατί εμπιστευόταν το δίκιο
να διαφεντέψει το αλώνισμα…
Τις θυμωνιές των κόπων του…
Βαγγέλης Λουκά Μπαλούτσος
Από την ποιητική συλλογή
«Διακεκαυμένη Ζώνη»