Ελεύθερη Άποψη
ΣΚΟΡΠΙΑ ΣΧΟΛΙΑ ΜΕ ΕΛΕΓΧΟΜΕΝΟ ΔΗΛΗΤΗΡΙΟ
Ο Ιαβερισμός αλώνει την Ελλάδα
(Τον τελευταίο ελεύθερο άνθρωπο στην Ελλάδα)
Την κυρά-Μαρία από τη Λαμία, τη λάτρεψα. Αν την είχα κοντά μου, θα της έδινα μια πολύ μεγάλη αγκαλιά. Είναι ο πρώτος άνθρωπος, που είδα στην τηλεόραση εδώ και καιρό, που με ενθουσίασε με τη δύναμη και την περηφάνια της.
Ο τελευταίος ελεύθερος άνθρωπος, στη χώρα μας, είναι αυτή η λαϊκή γιαγιά. Έστω ένας από τους τελευταίους. Αυτή η γρανιτένια μορφή, με το σκαμμένο πρόσωπο και το δάκρυ, που κυλούσε στο βασανισμένο πρόσωπο. Τριακόσια ευρώ πρόστιμο, έκοψαν οι Ιαβέρηδες, στην υπέργηρη μάνα τους και δεν ντράπηκαν. Δεν ντρέπεται κανείς από την κυβέρνηση-επιστέγασμα δεκαετιών διασπάθισης δημόσιου χρήματος κι εθνικών παραχωρήσεων, όταν επιβάλλει πρόστιμα σε φτωχούς, ηλικιωμένους, φοιτητές, ιερείς, μικροσυνταξιούχους, γιατί “δεν κάθονται φρόνιμα” και διασπείρουν “ιούς”.
Ο Ιαβερισμός, επλεόνασεν της πειθούς. Η αστυνόμευση, έγινε ιατρική πράξη, ώστε να μην αποκαλυφθεί η γύμνια του εθνικού συστήματος υγείας, που καλείται να αντιμετωπίσει έναν αήθη προαναγγελλόμενο και ως “βιοτρομοκρατία” ΠΟΛΕΜΟ, από τον πολύ και μέγα Μπιλ Γκέιτς.
Το μεγαλείο της εθνικής μας μάμμης όμως, έπρεπε να διδάσκεται σε όλες τις σχολές, που φοιτούν – με το αζημίωτο- και κάποιοι πλανεμένοι νέοι, μελλοντικά πτυχιούχοι άνεργοι, που ονειρεύονται μια θέση γραφείου, να κάθονται και να πληρώνονται. Αλλά και σε πολλούς άφρονες συνταξιούχους, που δεν κατανοούν, ότι δίχως νέους εργαζόμενους, να πληρώνουν εισφορές, σε λίγο, δεν θα έχουν σύνταξη.
Έχοντας θάψει τα παιδιά και τα εγγόνια της και μη έχοντας στήριγμα στον κόσμο, στα ογδόντα χρόνια της, πωλούσε στην αγορά τα λαχανικά, που η ίδια καλλιεργεί στον μικρό κήπο της. Και όχι από ανάγκη, όπως δήλωσε η ίδια, με περισσή αξιοπρέπεια, στην τηλεόραση, που της αφιέρωσε δύο λεπτά ακροαματικότητας…
Δεν επρόκειτο βέβαια, για δράμα… τύπου κρεβατοκάμαρας ώστε να εθιστούμε και πάλι στην ακουστική πορνεία, των τελευταίων ημερών. Η χαροκαμένη κυριά Μαρία από τη Λαμία, δίδαξε αβίαστα κι απρόσκοπτα ανθρωπιά και περηφάνια. “Πουλώ όσα καλλιεργώ στον κήπο μου, για να λησμονώ τα παιδιά και τον 27χρονο εγγονό, που έχασα, τα μόνα στηρίγματά μου”, φαίνεται πως δήλωσε η γηραιά κυρία, μετά το απάνθρωπο πρόστιμο, που της βεβαιώθηκε και (ευτυχώς), μετά το θόρυβο ακυρώθηκε με άμεση παρέμβαση του Λαμιώτη Υπουργού κ. Σταϊκούρα (ο οποίος προφανώς κληρονόμησε τις αρχές κι αξίες του εξαιρετικού πατέρα του). Τα πρόστιμα δεν είναι οικονομικά καλαπόδια τύπου Προκρούστη. Θα έπρεπε να υπολογίζονται σχετικά κι ανάλογα με τα εισοδήματα του παραβάτη, αλλά δεν θα σταθώ εδώ.
Με εντυπωσίασε η υγιής διέξοδος στην κατάθλιψη και το οικονομικό πρόβλημα, που ταλάνιζε, την ηλικιωμένη γυναίκα. Σε μια κοινωνία, που έχει διδαχθεί επί δεκαετίες να κάθεται και να πληρώνεται κυρίως από τον κρατικό κορβανά, η Ελληνίδα μάνα, γιαγιά, χήρα, μήτρα αυτής της χαμένης σε ξένα ήθη κοινωνίας, με τις μικρές δυνάμεις της, δε σταμάτησε να παράγει. Με παραγωγική εργασία, πάνω στη μάνα γη, να διώχνει τους δαίμονες της! Σαν άλλος Ηρακλής να νικά τον Ανταίο, με τα πόδια της, πάνω στη γη. Μια νέα ΔΗ – ΜΗΤΗΡ, να αντλεί ζωή από τη γη – μητέρα και να στέκεται όρθια.
Μέσα από αληθινή παραγωγή κι όχι σε αέρα κοπανιστό, όπως μας έμαθαν οι διαφθορείς του λαού μας.
Και στάθηκε όρθια. Μέχρι τη στιγμή, που από ένα τυχαίο γεγονός, απόρροια κρατικού στρουθοκαμηλισμού και ηλίθιου ιαβερισμού, έγινε γνωστή η θέση της στο νοήμον κοινό των έγκλειστων καναπέδων του lockdown.
Λίγοι κατάλαβαν το μήνυμά της… Κι ακόμα λιγότεροι σήμερα, αντιλαμβάνονται ότι το πρώτο πρόβλημα στην σημερινή Ελλάδα, είναι η παραγωγή αγαθών, που εκτός από αυτάρκεια, χαρίζει περηφάνια και δύναμη, σε όποιον αγαπά την αληθινή εργασία.
Όσο για την απειλή της βιοτρομοκρατίας, που προανέφερα, θα κλείσω τον ειρμό των σκέψεών μου, με τη ρήση του πατέρα μου, που διακωμωδώντας πάσης φύσεως καταναλωτικούς λαϊκούς προφήτες, έλεγε σκωπτικά: “τεμπέλη έχεις και προφήτη γυρεύεις παιδί μου“;
Όποιος ισχυρίζεται ότι γνωρίζει το απώτερο μέλλον, είτε είναι προφήτης, είτε έχει τη δυνατότητα να διαμορφώνει το παρόν, με γνώση, που διατηρείται μυστική από την ανθρωπότητα και την ελεύθερη επιστημονική κοινότητα.
ΤΟ SHOW- PEEPERS σε επώνυμες κρεβατοκάμαρες συνεχίζεται, αντικαθιστώντας το ταμείο ανεργίας
Συνεχίζεται. Αλλά δεν μπορεί να συναγωνισθεί σε ακροαματικότητα τα τούρκικα σήριαλ.
Ξέρετε το λόγο; Γιατί φαίνεται ότι το αληθινά ελληνικό στοιχείο, το καταπιεσμένο, το σκλαβωμένο, ο σπόρος μας, που παρέμεινε στα σημερινά εδάφη της Ιωνίας, τα βάθη της Ανατολίας, τον Πόντο και το Ερζερούμ, εξισλαμισμένος ή όχι, με μνήμη, ή μάλλον κυτταρική μνήμη του DNA, που δεν αλλοιώνεται από θρησκεία, γλώσσα η εθνικιστικό ντοπάρισμα, είναι αυτό, που οδηγεί τα καλλιτεχνικά δρώμενα στη γείτονα χώρα.
Κι επειδή, κανείς, πρέπει να μελετά τον εχθρό του, ακόμα και να διδάσκεται από αυτόν, διακρίνοντας θετικά στοιχεία στην εξύφανση της τουρκικής κοινωνίας, που προήλθε από μίξη πανάρχαιων λαών. Παρακολουθώντας αυτές τις συνήθως φθηνές, λαϊκές, ρηχές εκ πρώτης όψεως παραγωγές, θα διαπιστώσει ότι διδάσκουν ήθος και σε ουδεμία περίπτωση, προάγουν πρότυπα, που οδηγούν σε αποξήλωση του κοινωνικού ιστού. Κυριαρχεί ευπρέπεια, σεβασμός στους γονείς, τους ηλικιωμένους, τη μητέρα, το παιδί, το γάμο, την οικογένεια. Ο κακός, πάντα τιμωρείται, είτε από το νόμο, η από τη ζωή.
Δυστυχώς, δεν μπορεί κανείς πλέον, να δει παρόμοια ηθοπλαστική τακτική, σε όσα προβάλλονται στην δική μας τηλεόραση, που βαρύνεται με μεγάλο μέρος ευθυνών για τη διάλυση του κοινωνικού ιστού, του συναφούς με την οικονομία και την πρόοδο της χώρας, όπου το υπ’ αριθμόν ένα πρόβλημα, είναι η υπογεννητικότητα, οι εκτρώσεις και οι διαλυμένες οικογένειες.
Ειδικότερα, οι σημερινοί τηλεδικαστές, που με όψιμη νερόβραστη και υποκριτική κριτική, μετέφεραν την σαπίλα, αηδία και αρρώστια της κρεβατοκάμαρας μιας υποτιθέμενης ελίτ κοινωνίας, στο σαλονάκι του έγκλειστου Έλληνα πολίτη, θα πρέπει να αντιληφθούν ότι κάποιοι εξ ημών, έχουμε αντιληφθεί πλήρως, τον ρόλο, που διαδραματίζει η παρουσία τους, στην ενημέρωση της ελληνικής κοινωνίας, τον ύποπτο, ανούσιο κι επιβλαβή.
Όχι άλλη αηδία, όχι άλλο κάρβουνο. Είναι πράγματι τραγικό, να ταυτίζεται η σπουδαία, εργατική και εξαίσια ελληνική κοινωνία του ‘50 και του ‘60, που ξανάστησε την Ελλάδα, με το δράμα των “αδελφών Κακομοίρη”, που παρέλασαν εναλλάξ από τα κρεβάτια των γιών του σκληρού “Δούκα”, μαγειρεύοντας συνεχώς φακές, σε ένα όργιο αλληλοσκοτωμών και υποκρισίας. Αλλά και η ιστορία, μιας άνω των 40 Μαΐων, καλοδιατηρημένης κυρίας, με τρία ανήλικα παιδιά, που καλούνται να επιβιώσουν μετά το διαζύγιο των γονιών τους, με νεαρό εραστή της μητέρας τους πάσχοντα από Οιδιπόδειο, σε τίποτα δε μπορεί να συναγωνισθεί το αντίπαλο δέος, με τις περιπέτειες του ζαβού παιδιού Ελίφ. Αλλά και το “αντριλίκι” του Σουλεϊμάν του μεγαλοπρεπή με τις μηχανορραφίες της Χουρρέμ σουλτάν και των ευνούχων της, σάρωσε, διότι ενδόμυχα οι κυρίες, δεν διψούν για άνδρες με γυναικείους τρόπους, που φορούν κρυφά τα εσώρουχα της συζύγου… Για τούτο κι ο τηλεθεατής, αν είναι πάνω από 50, νοσταλγεί το χαμένο “Άγνωστο Πόλεμο”, του Φώσκολου, του οποίου “κάηκε” το φιλμ στα αρχεία της ΥΕΝΕΔ, γιατί εμείς, είμαστε καρεκλοκένταυροι δημοκράτες κι όχι πολεμοχαρής λαός, όπου φορούν στο στρατό ανδροπρεπείς σκελέες και δεν είναι “ρεντίκολο”, όπως ο στρατός, που παρουσιάζει νέα κωμική σειρά της δικής μας τηλεόρασης…
Από την Ελληνική τηλεόραση είχαμε περισσότερες απαιτήσεις, διότι πρέπει να διδάσκει. Και βέβαια έχει το μέγιστο μερίδιο ευθύνης, στον αποπροσανατολισμό της ελληνικής κοινωνίας, από πρότυπα, που προάγουν την πρόοδο και την οικονομική ευμάρεια.
Παρακολουθήστε μεγάλα κανάλια του εξωτερικού και διαπιστώστε τη διαφορά, από το βλαχομπαρόκ της εξωραϊσμένης, μποτοξαρισμένης, επιφανειακής ελληνικής πραγματικότητας, που προβάλλεται στην Ελλάδα. Ίσως ο μόνος τίτλος, που θα περιέγραφε το στυλ της ελληνικής τηλεόρασης είναι ο τίτλος από το παλιό σήριαλ, “Βαμμένα κόκκινα μαλλιά”, μάλλον “βαμμένες τρίχες” γενικώς, μαζί με παραφουσκωμένα πρώην σταφιδιασμένα μάγουλα κι άρωμα ξινίλας, από βρώμικα σεντόνια κρεβατοκάμαρας- κέντρου διερχομένων, που ταυτίζεται με δημόσιο καμπινέ.
ΤΟ ΚΟΜΜΑ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΤΡΑΓΚΑ:
ΟΙ “ΕΛΕΥΘΕΡΟΦΡΟΝΕΣ”!
(ΑΛΛΟ ΕΝΑ ΚΟΜΜΑ -ΔΟΧΕΙΟ ΕΚΤΟΝΩΣΗΣ;)
Ως πότε θα ελέγχεται η αντίδραση της κοινής γνώμης με κόμματα- βακτηρίες του συστήματος;
Ίδωμεν…. Μακάρι να πέσω έξω και να μην είναι κι αυτό κλαδί, από τον ίδιο κορμό.
Εν πάσει περιπτώσει αν ήθελα κίνημα ελευθέρων ανθρώπων θα έβαζα αρχηγό τη γιαγιά από τη Λαμία. Τουλάχιστον εκείνη γνωρίζει την αξία της παραγωγής λάχανων, σε αντίθεση με εκείνη του χαρτοπολτού. Επίσης ξέρει καλά η κυρά Μαρία, ότι “κόρακας κοράκου μάτι δεν βγάζει”, διότι πιθανότατα, γνωρίζει καλά κι από τα πίτουρα, που τρέφουν άμυαλες κότες.
Μαρία Μπουκουβάλα
Ιατρός