Θάνου Νατάσσα

Πέταγμα…

 

Πέταγμα με την ελπίδα…

Λίγο πριν την καταιγίδα…

Ο ουρανός με μιας αλλάζει…

Την φορεσιά του βγάζει…

Το γκρίζο γίνεται βαθύ…

Σκοτεινιάζει στη στιγμή…

Η ματιά απλά κοιτάζει…

Τον ουράνιο θυμό θαυμάζει…

Μα γνωρίζει το μετά…

Και περιμένει καρτερικά…

Ηλιαχτίδες να φωτίσουν…

Την ψυχή να γεμίσουν…

Υπομονή για εμάς στην γη…

Που περιμένουμε την ανατολή…

Με ηλιαχτίδες φωτεινές…

Να γεμίσουν το γκρίζο χθες…