ΦΩΤΟΡΕΠΟΡΤΑΖ

Τελικά είμαστε ασφαλείς ή αφελείς;

Ως γνωστό η Ε.Ε από πέρυσι προβληματίστηκε με το ξέσπασμα της πανδημίας του Covid-19.Έλαβε λοιπόν διάφορα μέτρα ώστε να αντιμετωπίσει την πανδημία ,περιορίζοντας την εξάπλωσή της στον πληθυσμό, όσο δύναται να παρέμβει ουσιαστικά στο κοινωνικοοικονομικό επίπεδο. Βάση όλων αυτών και η Ελληνική Κυβέρνηση αποφασίζει και λαμβάνει μέτρα. Πολλές φορές όμως οι πολίτες τα αντιμετωπίζουν με ιδιαίτερη επιπολαιότητα και αφέλεια. Σήμερα ένα χρόνο μετά το πρώτο Lockdown στην χώρα μας όλα δείχνουν πως η έλλειψη εμπιστοσύνης των πολιτών προς το Κράτος οδηγούν σε πράξεις αφέλειας, με αποτέλεσμα να ελαττώνεται το εύρος της ασφάλειας και της Δημόσιας Υγείας. Πολλοί πολίτες δεν εμπιστεύονται τις αρμόδιες Αρχές σε ό,τι αφορά τα εμβόλια, αλλά παράλληλα και αρκετοί πολίτες αντιμετωπίζουν την καραντίνα με αφέλεια και επιπολαιότητα. Στην χώρα μας έρχεται να προστεθεί και το κοινωνικοοικονομικό πρόβλημα. Αφού οι διάφορες Κυβερνήσεις της περιόδου 1974-2020 την αποβιομηχανοποίησαν, χωρίς να αναπτυχθούν άλλοι πρωτογενείς παραγωγικοί τομείς της απέμειναν οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις του λιανεμπορίου και οι ελάχιστες βιομηχανικές και υπερκαταστήματα. Η συνεχής οικονομική ένδεια της Χώρας και μη μπορώντας οι Κυβερνήσεις να στηρίξουν ουσιαστικά τις επιχειρήσεις και σε συνάρτηση με την πολιτική «ακορντεόν».

(άνοιξε-κλείσε) δημιουργήθηκε ακόμη μεγαλύτερη έλλειψη  εμπιστοσύνης προς το Κράτος, αυξάνοντας την ήδη χαώδη κατάσταση που δημιούργησε η πανδημία σε βάρος της ασφάλειας του πληθυσμού. Οφείλουμε όμως να μένουμε ασφαλείς και όχι αφελείς και ασφάλεια είναι να μην συχνοτιζόμαστε, να προσέχουμε τους εαυτούς μας και τους άλλους, τηρώντας τις προστατευτικές οδηγίες. Αφέλεια είναι να συναθροιζόμαστε άσκοπα 40 ή 50 ακόμη και 100 άτομα σε διάφορες μη ουσιώδης κοινωνικές εκδηλώσεις απλά για να κάνουμε το κέφι μας. Τέλος ασφάλεια είναι να κατανοήσουμε ότι πράγματι υπάρχει κορωνοϊός, επίκτητος ή όχι, με τις όσες αλήθειες ή ψέματα ακούγονται ή γράφονται.