Η Νέα Κοκκινιά

«Η μεγάλη αυτή εργατούπολις… αποτελεί τον κυριότερον μοχλόν, ο οποίος κινεί την εμπορικήν και βιομηχανικήν ζωήν του Πειραιώς».

Έτσι περιέγραψε τη Νέα Κοκκινιά η εφημερίδα “Ακρόπολις” στις 14 Φεβρουαρίου 1936. Και όχι άδικα!

Αλλά και προγενέστερα, 5-6 μόλις χρόνια μετά τη δημιουργία της, τα νούμερα ήταν εντυπωσιακά από κάθε άποψη. Η εφημερίδα “Πατρίς”, το Νοέμβριου του 1929, παραθέτει ορισμένες ασύλληπτες καταγραφές.

Όμως και πέρα από την επιχειρηματική, βιοτεχνική και βιομηχανική δραστηριότητα, η προσφυγούπολη της Νέας Κοκκινιάς παρουσίαζε ασυνήθιστα υψηλά -για την εποχή- ποσοστά συγκέντρωσης εργατικής τάξης. Πράγματι, στα μέσα της δεκαετίας του 1920, ο συνοικισμός της Νέας Κοκκινιάς, διέθετε περισσότερους “χειρώνακτες εργάτες” απ’ ότι οι συνοικισμοί του Βύρωνα, της Καισαριανής και της Νέας Ιωνίας μαζί, μας αναλύει ο Αναστάσης Γκίκας στο “Ρήξη και Ενσωμάτωση / Συμβολή στην Ιστορία του Εργατικού – Κινήματος του Μεσοπολέμου (1918 – 1936)” (εκδ. “Σύγχρονη  Εποχή”, 2014).