Τώρα καταλαβαίνω. Τώρα έχω μια γνώση που δεν με ωφελεί σε τίποτα” (Τραχινιαι στ. 710-711). Ακούγεται πολύ καλύτερα απ το “εξαπατήθηκα”
Πόσο μεγάλος ήσουν Σοφοκλή, και πόσο βαθειά έμπαινες στα ευρύτερα υπαρξιακά ζητήματα, όπως αυτό της πεπερασμένης γνώσης και της αστάθειας της ανθρώπινης ζωής!