Βουλγαράκη Περιστέρα
Δεμένοι με χρυσή κλωστή
ζήσαμε τη ζωή μας.
Απάνω σε μικρούς καημούς
δώσαμε την ψυχή μας.
Με όρκους ανταλλάξαμε
δικές μας υποσχέσεις,
τον έρωτα προτρέψαμε
ν’ αφήσει τις ανέσεις.
Απάνεμη η αγάπη μας
απ’ ό,τι μας φθονούσε
ερχόταν και το δάκρυ μας
κρυφά και μας κοιτούσε.
Ζεστά τα χέρια που κρατούν
το ένα μες το άλλο
και μοιάζουν σα να καρτερούν
κάτι πολύ μεγάλο.
Περιστέρα Βουλγαράκη