Η Γιορτή της Γυναίκας φέρνει την Άνοιξη .Μην ξεχάσουμε την γιορτή της στις 8 Μαρτίου
Τι είναι αυτό που έχει πάνω της η γυναίκα, και την κάνει να γίνεται διαφορετική; Τι θα ήταν ο κόσμος χωρίς την ύπαρξή της; Κανείς δε μπορεί να φανταστεί ένα αύριο χωρίς αυτήν. Δεν υπάρχει άνδρας που να μη υπέκυψε στην γοητεία της, που να μην σύρθηκε δέσμιος κοντά της. Ο έρωτας θα ήταν κάτι το αδιανόητο χωρίς τη συμμετοχή της. Δεν θα είχε νόημα η ίδια η ζωή, αν έλειπε αυτό που στην πραγματικότητα είναι το βασικό συστατικό και το στήριγμά της.
Πόσα όνειρα δεν έχουν ναυαγήσει στα πόδια της; Πόσες λύπες δεν έχουν μεταλλαχθεί σε χαρές στην αγκαλιά της; Ένας κόσμος διαφορετικός, αγγελικά πλασμένος, ξεδιπλώνεται και ανατέλλει όταν το άρωμα του κορμιού της γεμίζει τον αέρα. Ότι και να πεις, όπως και να το βάλεις, το άλφα και το ωμέγα της ζωής, η αρχή και το τέλος των πάντων, έχουν ως αφετηρία τη γυναίκα.
Ο Θεός έπλασε τη γυναίκα από ένα κομμάτι του Αδάμ, και αυτό σημαίνει ότι του έδωσε κάτι πολύ ακριβό. Του χάρισε ένα πραγματικό κόσμημα, ένα στολίδι, που μένει πάντα άξιο να αγαπηθεί και να τοποθετηθεί πολύ ψηλά. Τίποτα δε μπορεί να γίνει χωρίς τη γυναίκα και πίσω από κάθε ισχυρό άνδρα, βρίσκεται η δυναμική παρουσία της.
Δεν είναι λοιπόν παράλογο που κάποιες μέρες του χρόνου, είναι αφιερωμένες σε αυτήν. Και η λέξη μάνα που σημαίνει γυναίκα με αυξημένα καθήκοντα είναι ιδανική απεικόνισή της. Είναι η έννοια που όλες θα ήθελαν να έχουν, είναι η κατάσταση στην οποία όλες επιθυμούν να βρεθούν. Είναι η γιορτή της ίδιας μας της φύσης και της δίνεται μια άλλη λαμπρότητα.
Όμως, η κύρια αναφορά στη γυναίκα γίνεται στις 8 Μαρτίου, με την είσοδο δηλαδή της Άνοιξης. Είναι η εξαιρετική, αποτίμησή της και η παραδοχή ότι της είμαστε ευγνώμονες που στέκεται δίπλα μας. Δεν τιμάται μόνο το ασθενές και ωραίο φύλλο, τιμάται ο άνδρας που σέβεται και αγαπά τη γυναίκα. Εξυψώνεται αυτός που γνωρίζει να κρατά το χέρι μιας γυναίκας και να την κάνει να ριγά από τρυφερά αισθήματα. Είναι το άλλο μισό της ζωής που γιορτάζει και κανείς δε θέλει να νιώθει ότι υστερεί.
Πόσο έχουμε εξελιχθεί; Πόσο πιο όμορφα ζούμε σήμερα που η γυναίκα, ύστερα από τόσους μακροχρόνιους και δύσκολους αγώνες, κατάφερε να πάρει τη θέση που της ανήκει; Η τόλμη και η γοητεία της δεν κρύβονται κάτω από την καταπίεση και το πνεύμα της όλο και περισσότερο κατορθώνει να επιβάλλει το δικό του επαναστατικό μανιφέστο.
Και εδώ, στην νεωτεριστική και επαναστατική δράση της γυναίκας πρέπει να σταθούμε περισσότερο. Παρόλο που σε πάρα πολλά κράτη του κόσμου η κοινωνική της θέση δεν διαφέρει από αυτήν των κατοικίδιων, παρόλο που οι εξευτελισμοί, σωματικοί και ψυχικοί που υφίσταται, είναι απερίγραπτοι, στο τέλος κατορθώνει να τα ξεπερνά όλα και να διακρίνεται.
Μεγάλες γυναίκες όπως η Ασπασία, η Ξανθίππη και η Θεοδώρα, αν και στάθηκαν κοντά σε άνδρες με μεγάλα πνευματικά και πολιτικά αναστήματα, δεν έμειναν αφανείς. Ξεπέρασαν τους εαυτούς τους και έγραψαν τα ονόματά τους με ανεξίτηλο μελάνι στην ιστορία. Μέσα από τα αρχαία δρώμενα και τις δύσκολες καταστάσεις έμειναν φωτεινά παραδείγματα που αποτελούν πρωτοπορία ακόμα και σήμερα.