Πατερικό Ανθολόγιο

Να αγαπήσεις και να συμπονέσεις τους φτωχούς, για να ελεήσει και σένα ο Θεός.

Να μην πηγαίνεις κοντά σε φιλόνικους ανθρώπους, για να μην αναγκασθείς να βγείς από τη γαλήνη του Θεού.

Να μην αηδιάζεις με τη δυσοσμία των αρρώστων, και μάλιστα των φτωχών, επειδή και εσύ το ίδιο σώμα φοράς.

Να μην επιπλήξεις αυτούς που έχουν θλίψη στην καρδιά, για να μη μαστιγωθείς με το ίδιο τιμωρητικό ραβδί, και θα ψάχνεις τότε ποιός να σε παρηγορήσει, και δεν θα βρίσκεις κανέναν!

Να μη χλευάσεις και περιγελάσεις τον ακρωτηριασμένο, διότι όλοι θα πάμε στον τάφο, όπου δεν υπάρχει διάκριση.

Να συμπαθείς τους αμαρτωλούς, να μισήσεις όμως τα αμαρτωλά έργα τους, και να μην τους καταφρονήσεις για τα ελαττώματά τους, μήπως και σύ, αργότερα, πέσεις στην ίδια παγίδα της αμαρτίας.

Θυμήσου ότι έχεις την κοινή χωματένια, ανθρώπινη φύση, και να κάνεις το καλό σε όλους αδιακρίτως.

Όταν συναντήσεις το συνάνθρωπό σου, ανάγκασε τον εαυτό σου να τον τιμήσει περισσότερο απ’ όσο του πρέπει. Φίλησε τα χέρια και τα πόδια του, παίρνε συχνά τα χέρια του με βαθύ σεβασμό και βάζεις τα πάνω στα μάτια σου, επαινώντας τον ακόμη και γι’ αυτά που δεν έχει. Και όταν φύγει από κοντά σου, να λες γι’ αυτόν μόνο καλά και κάθε τι άλλο που προκαλεί σεβασμό. Διότι μ’ αυτά και με παρόμοιες πράξεις τον έλκεις στο καλό και σπέρνεις σ’ αυτόν τους σπόρους της αρετής.

Άγιος Ισαάκ ο Σύρος