Θάνου Νατάσσα

Την υπομονή…

 

Την μάσκα του έβαλε και αυτός…

Με γάντια στολή καμαρωτός…

Αχ! και να ήταν ένα αστείο πονηρό…

Ένα όνειρο μιας νυχτιάς κακό…

Αχ! φτωχέ μου Απρίλη εσύ…

Ακριβά πλήρωσες την τιμή…

Κρύβεις το πρόσωπό σου…

Και τον πληγωμένο εγωισμό σου…

Να ξυπνούσαμε το άλλο πρωί…

Και το κακό με μιας να είχε χαθεί…

Ο ουρανός να χαμογελάει ξανά…

Η γη να πετάει απ την χαρά…

Μα δεν είναι όνειρο υπάρχει…

Εχει απλωθεί σαν αράχνη…

Τα δίχτυα του πλέκει πονηρά…

Τον άνθρωπο να κυνηγά…

Μήνας κατάνυξης και προσευχής…

Ευκαιρία για να αναλογιστείς…

Δόξα τιμή προσευχή στο θείο…

Για του Χριστού το μεγαλείο…

Ηλιαχτίδες φως της χαράς

Σήμερα της πρωταπριλιάς…

Σε όλους στέλνω μια ευχή…

Φως χαράς βαθιά, στην ψυχή…

Την υπομονή να έχετε βαθιά…

Να περάσει η βαριά καταχνιά…

Να λάμψει ο ήλιος στην καρδιά…

Και το φως στην δικιά μας ματιά…

 

Νατάσσα Θάνου