Οι Ήρωες του Τζανείου Νοσοκομείου Πειραιά

Πρώτη φορά που νιώθω την ανάγκη να εκφραστώ μέσα από το φύλλο της εφημερίδας σας. Ευχαριστώ τη φίλη και συνεργάτιδά σας δημοσιογράφο Νίκη Παπουλακου που με βοήθησε σ’ αυτό.

Ένιωσα βαθειά και ανθρώπινα την ανάγκη να ζητήσω λίγο χώρο για να εκφράσω… ένα πολύ μεγάλο ευχαριστώ, προς το προσωπικό, όλο από την πύλη, το γκισέ, το νοσηλευτικό, τους ιατρούς, τραπεζοκόμες, καθαρίστριες, αποκλειστικές, διοίκηση, όσους κινούνται μέσα στο Τζάνειο Νοσοκομείο και εργάζονται, και μου είπε γράψε αυτό που νιώθεις και θα το δημοσιεύσουμε.

Παρ’ ότι θεατρική συγγραφέας και σκηνοθέτις, έως σήμερα τα συναισθήματα μου δεν υπήρξαν αρκετά θεωρώ να περιγράψω, αυτό που βιώνω και θεωρώ αγίασμα συνάνθρωπων εντός του νοσοκομείου. Έχοντας ασθενή τον πάτερα μου και η ίδια συνοδός, ποτέ πριν δεν εισέπραξα τόση ανθρώπινη υποστήριξη, ευγένεια προθυμία, ανεξάρτητα χαρακτήρων σε αυτό το κτήριο που μωσαϊκό ανθρώπων δρα. Λες και όλοι πέραν των ιδιοτήτων τους, έχουν εκπαιδευτεί να συνεισφέρουν με αυτοθυσία σε ασθενείς και με συμπαραστατικότητα σε συνοδούς.

Δεν ωραιοποιώ δεν καταργώ… Απλώς όλο τον καιρό κοντά δυο μήνες τώρα… Μετέχω και παρατηρώ. Τα υπόλοιπα που έχω αναφέρει βρίσκονται σε προσωπική μου σελίδα. Στην εποχή των αλλαγών λόγω πανδημίας, στον αιώνα ετούτο, ζούμε για τον συνάνθρωπο με οποία ιδιότητα και γνώση. Υπόσχομαι όλα που με συγκίνησαν… βλέποντας τις υπέρ προσπάθειες των ιατρών και νοσηλευτικού προσωπικού για να σωθούν ζωές και να στηρίξουν ανθρώπους, να αξιωθώ κάποτε να τα κάνω ένα μικρό θεατρικό έργο!

Καταγράφοντας την αυτοθυσία τους χωρίς φόβο να βρεθούν αλληλέγγυοι στον συνάνθρωπο. Δεν ξέρω εάν σε άλλα νοσοκομεία παρ’ όλες τις αντιξοότητες ισχύει, η ίδια κατάσταση, όμως πρώτη φορά συναντώ και το εννοώ, να ρέει η ενημέρωση η προσπάθεια και η προσδοκία για το καλύτερο! Ήρωα λέω τον πατέρα μου που δεν παραιτείται. Μα οι ήρωες θέλουν συν ήρωες που πολεμούν από κοινού για τη νίκη. Τη νίκη για ζωή!

Σας ευχαριστώ για τη φιλοξενία στο φύλλο της Εφημερίδας σας και να σας ευχηθώ γρήγορη ανάρρωση, μετά από την περιπέτεια υγείας που είχατε.

Στέβη Κούβαρη – Μπουζιάνη