Κανακάκης Γεώργιος

Η γειτονιά

 

Που είσαι Αργύρη φίλε μου

για τα παλιά να πούμε

και την μικρή μας γειτονιά

να ξαναθυμηθούμε.

 

Είχε ο δρόμος χώματα

στη μέση ένα αυλάκι

και μεις εκεί επαίζαμε

ποδόσφαιρο, σχοινάκι.

 

Που ειν’ ο Τάκης, ο Θωμάς

η Στέλλα, η Μαρία

και η Βασούλα η ξανθιά

που το ’παιζε κυρία.

 

Φίλε άστα μην τα ρωτάς

τα χρόνια έχουν περάσει

άλλοι εφύγανε νωρίς

κι άλλοι έχουν γεράσει.

 

Σκληρή που είναι η ζωή

σκληρά που είναι τα χρόνια

αφήνουν σημάδια στο κορμί

και στο κεφάλι χιόνια.

 

Γεώργιος Κανακάκης