Γίνε το μονοπάτι

”Τα μονοπάτια δημιουργούνται περπατώντας τα” έλεγε ο δάσκαλος

”Δεν μπορείς να βαδίσεις στο μονοπάτι, αν δεν γίνεις το μονοπάτι” ανταπάντησε η Λένα αινιγματικά

Και τότε ο Λεωνίδας ο υποψήφιος τραγουδιστής σιγοτραγούδησε

”Μες στη ζωή δρόμοι ανοίγονται σωρό / κι όποιον γουστάρεις τον τραβάς κι όπου σε βγάλει / μα είναι κι ένα μονοπάτι πονηρό / που πάει ντουγρού στην κατηφόρα τη μεγάλη.”

”Δρόμος περπατημένος, δρόμος σίγουρος” έλεγε η Κατερίνα που δε θέλει να ρισκάρει.

”Αν το μονοπάτι μπροστά σου είναι καθαρό, πιθανότατα είσαι στο μονοπάτι κάποιου άλλου” ψiθύρισε ο Θωμάς ο απαισιόδοξος.

”Κι εγώ πήρα τον δρόμο τον λιγότερο ταξιδεμένο. Αλλά χρησιμοποίησα GPS”. είπε γελαστά η  Άννα που της αρέσει η τεχνολογία.

”Μακρύς μακρύς καλόγερος ποτέ σκιά δεν κάνει. Τι είναι;” Ρώτησε ο Χάρης που του αρέσουν οι γρίφοι.

”Ο δρόμος” ανταπάντησε ο Νίκος που θέλει να παίζει μαζί του.

”Αχ τι θα κάνω εγώ με σας που με βγάλατε πάλι εκτός θέματος” είπε ο κύριος Τάκης.

”Δεν πειράζει μπορούμε να συνεχίσουμε από εδώ” είπε η Μάρθα που δε θέλει να χάνει μάθημα.

”Λοιπόν το μονοπάτι  που ακολούθησαν οι μαθητές του Χριστού δεν ήταν εύκολο να περπατηθεί. Χρειάστηκε μια σύνδεση μεταξύ τους που έχτισε την εμπιστοσύνη τους ύστερα ήταν πρόθυμοι να συνεχίσουν το δρόμο τους. Αυτό βέβαια δεν πέτυχε από τη μια μέρα στην άλλη ,αλλά έγιναν τα κατάλληλα βήματα”.

”Πιστός είναι ο άνθρωπος που ξέρει τον δρόμο, κι ας τον ακολουθεί για πρώτη φορά”. Ξεκίνησε πάλι ο Θωμάς.

”Ο δρόμος ο πιο μακρινός είναι ο πιο κοντινός στην καρδιά του Θεού”. Συνέχισε η Λένα.

”Στην αγάπη δεν υπάρχουν δρόμοι έτοιμοι, τους φτιάχνεις εσύ” είπε και ο Τάκης.

”Και η γιορτή του Πάσχα μας οδηγεί στο μονοπάτι της αλήθειας”  είπε βιαστικά ο δάσκαλος, πριν προλάβει να μιλήσει η Μαρία.

Ζωή Μπούζα