Μαρκοζάνη Σοφία

Ξεσυνήθισα

Ξεσυνήθισα  να ζω, μέσα στο κλουβί μου, αυτό

Πώς να ανοίξω τα φτερά, μέσ’ την τόση μπαστουριά!

Ένα δύο ψυχουλάκια, μη μπουχτίσω στα φαγάκια

Κι αν ψοφήσω τι μ’ αυτό; τι αξία έχω εγώ;

Έξω νύχτα και σκοτάδι, χάθηκε κι αυτό το χάδι

Έμαθα μες το κλουβί μ’ αυτό και να λέω…

Έεε καλά περνώ.

Σοφία Μαρκοζάνη