Ζαρίφης Αντώνης

Αντώνιε

Ένα σώμα ακίνητο

δίχως τις συσπάσεις έκπληξης

στο πρόσωπο, μια μικρή σιωπή

όσο μια κοφτή ανάσα επιβίωσης,

σαν την έσχατη αναλαμπή

της εξουθενωμένης καντήλας.

Το χάλκινο… θολό,

οι νεόνυμφοι, αγάλματα,

οι διαδρομές άπειρες

στην απειλητικά μονόχρωμη

αίθουσα το μουσείου.

Μην αγγίζετε,

με τις χειραψίες

παρενοχλούνται οι ήχοι

της ακινησίας,

αιμορραγούν οι συνάξεις

και οι συνάφειες,

συντρίβονται οι αναπολήσεις.

«Αντώνιε οσίων εγκαλλώπισμα»

ημών, των άλλων «Αντωνίων»

τους ρυπαρούς συνειρμούς

σιωπηρώς εξάλειψον.

 

Αντώνης Ζαρίφης

Από την ποιητική συλλογή

«Χάλκινο θολό»