Το Χαμάμ της Νίκαιας

Το χαμάμ ήταν η ανατολίτικη εκδοχή του ατμόλουτρου. Έπαιξε καθοριστικό ρόλο στις μικρασιατικές πόλεις, καθώς δεν ήταν μόνο χώρος καθαριότητας αλλά και συναντήσεων και εξαγνισμού. Οικοδομήθηκε από τον Αρμένιο αρχιτέκτονα Αρτίν Παλατζιάν, εκτός του κεντρικού σχεδιασμού.

Το 1924 ο βουλευτής και κτηματίας Αναστάσιος Τσόχας έχτισε χαμάμ στην οδό Μυλασσών στη Νίκαια. Ως το τέλος του 1950 που τα περισσότερα σπίτια δεν διέθεταν λουτρό, το χαμάμ χρησίμευε ως κύρια επιλογή για την καθαριότητα των πολιτών. Περιλάμβανε ένα δωμάτιο με δύο κρεβάτια και αποδυτήρια ενώ στο κεντρικό λουτρό υπήρχε μαρμάρινο τραπέζι για το μασάζ και γούρνες για λούσιμο. Επίσης, υπήρχε ειδικός χώρος για αποτρίχωση, καθώς οι ψείρες μάστιζαν τότε τους προσφυγικούς συνοικισμούς. Λειτουργούσε σε διαφορετικές ώρες για άντρες και γυναίκες.

Το χαμάμ λειτούργησε ως το 1968. Καθώς τα σπίτια είχαν πλέον το δικό τους μπάνιο, περιέπεσε σιγά-σιγά σε αχρηστία και αργότερα νοικιάστηκε ως ταβέρνα. Μετά εγκαταλείφθηκε. Άντεξε όμως στους σεισμούς και το 1992 το κτήριο χαρακτηρίστηκε διατηρητέο. Το 2003 ανακαινίστηκε και πέρασε στην ιδιοκτησία του Οργανισμού Σχολικών Κτηρίων (ΟΣΚ).