Eβδομαδιαία Πολιτική – Οικονομική – Ναυτιλιακή – Φιλολογική εφημερίδα στην υπηρεσία των Δήμων του Πειραιά και των νησιών

ΑΠΟΨΕΙΣ

Τσουτάκος Παναγιώτης

Είναι ανίερο

Τσουτάκος Παναγιώτης

Όταν τα φριγμένα μου χείλη

-όμοια με καιόμενες πέτρες-

διψούσαν και ικέτευαν

κάποιες στάλες νερού,

τότε που ήσουν με την υδρία σου

να ξεδιψάσω;

Όταν τη θεία ευωδιά,

του αχνιστού ζεστού ψωμιού

αποζητούσα να γευτώ,

γιατί δεν έφτασες πλάϊ μου;

Όταν κι ένα ψίθυρο μιας λέξης ζωής

μάταια στο κελί μου περίμενα,

τότε που ήσουν με της ελπίδας το μύρο

την καρδιά μου να ραντίσεις;

Πως μου μιλάς για της αγάπης

το θεόσταλτο δώρο;

Είναι ανίερο.

 

 

Από την ποιητική συλλογή

«Εμμένοντες»

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *