Αβούρης Μιχάλης
Το αρνάκι του Πάσχα
μας γουργουρίζει η κοιλιά,
κάντε υπομονή λιγάκι,
σε λίγο έρχεται το αρνάκι.
Θα είναι από το εξωτερικό,
μα βαφτισμένο Ελληνικό,
και θα μιλά πέντε – έξι γλώσσες,
που έμαθε εκεί που έβοσκε τότες.
Ρουμάνικα θα λέει φαρσί,
βουλγάρικα στο πι και φι,
αλβανικά του ουτσεκά,
μα και τα γυφτοσκοπιανά.
Θα του πατήσουνε σφραγίδες,
παρόμοιες μ’ αυτές που είδες,
που θα σου λεν χωρίς αιδώ,
πως το αρνάκι είναι από εδώ.
Κι’ εσύ θα τρως ο κακομοίρης,
ο προδομένος και μπατίρης,
και θα γελάς ως τα μουστάκια,
που τρως Ελληνικά αρνάκια.
Ο αρμόδιος ξέρει δεν ξέρει,
δεν θα τον πολυενδιαφέρει,
γιατί αυτός θα φάει εδώ,
πεσκέσι αρνάκι Ελληνικό.
Και δεν θα δώσει ούτε δραχμή,
αφού το έθιμο κρατεί,
τσάμπα να τρώνε
οι υπουργοί οι βολεμένοι,
σ’ αυτήν την χώρα
που απ’ την πείνα αργοπεθαίνει.
Μιχάλης Αβούρης
Από την σειρά ποιημάτων
«Σοβαρά και ευτράπελα»