Κανατσέλης Γιάννης

Βαρκούλα

Μία βαρκούλα στα βαθειά

με τον δροσάτο αγέρα

ελικνιζόταν χαλαρά

ωσάν την περιστέρα.

 

Ήταν χαρούμενη πολύ

καμάρωνε στο κύμα

και δεν φοβόταν τον καιρό

τον άνεμο είχε πρίμα.

 

Έλα γλυκιά μου πιο κοντά

για να σου τραγουδήσω.

Άσε σκαρί μου όμορφο

μακριά να σ’ οδηγήσω.

 

Μαζί θα αρμενίσουμε

πέρα από ανθρώπου μάτια

δεν θα μας πιάνει τίποτα

σαν της θαλάσσης άτια.

 

Θα πλέουμε στα κύματα

σαν δύο δελφινάκια

εσύ κι γώ θ’ δίνουμε

ολόγλυκα φιλάκια.

 

Γιάννης Κανατσέλης