Ηλικίες με παρηκμασμένες απόψεις
Τελευταία ακούω συχνά στις ειδήσεις και αλλού να μιλούν για κορονοπάρτι. Σε μια πρώτη ματιά και επηρεαζόμενος από τον τίτλο κορονοπάρτι, σκέφτομαι πόσο απερίσκεπτοι είναι σήμερα η νέοι. Είναι δυνατόν να εμπαίζουν όλη την κοινωνία σε μια τόσο δύσκολη στιγμή της;
Όμως στο τρυπάκι της αμφισβήτησης για το τι ακριβώς συμβαίνει με έβαλαν δυο τρία πράγματα. Είναι δυνατόν όντως να παίζουν μεγάλα παιδιά μεγάλοι άνθρωποι το παιχνίδι κλέφτες και αστυνόμοι στις πλατείες; Είναι δυνατόν να διακινδυνεύουν σύλληψη και σοβαρά πρόστιμα για ένα βίτσιο μόνο; Τόσο πολύ τους έλλειψαν τα πάρτι; Οι περισσότεροι από αυτούς έλιωναν στις καφετέριες προ κορονωϊού. Ακούω και πως το όλο οργανώνεται με την συμμετοχή των αναρχικών. Αυτά τα κακά παιδιά αμφισβήτησης, τα οποία δεν σας κρύβω πως στα χρόνια των μνημονίων και των πολιτικών ευρομασονικών κομμάτων, μου έχουν γίνει αρκετά συμπαθή.
Εδώ φυσικά σηκώνει και μεγάλη συζήτηση για τα περί μπαχαλάκηδων κτλπ αλλά θα φύγουμε από το θέμα. Λέω λοιπόν στον εαυτό μου. Για πάρτο αλλιώς ρε Σπύρο. Εδώ εσύ και σιχάθηκες την κατάσταση όπως αυτή πλέον διαμορφώνεται. Σημειωτέων έρχεται και νέα μετάλλαξη. Ινδική λέει που δεν την πιάνουν τα εμβόλια! Που πάει η κατάσταση; Και πιθανόν να μην πηγαίνει από μόνη της… Δεν είμαι σίγουρος. Αλλά από όλους μας πλέον έχει περάσει από το μυαλό ότι κάτι δεν πάει καλά σε αυτή την ιστορία. Σκέφτηκα λοιπόν κοιτώντας γύρω μου την μιζέρια του φοβισμένου ανθρωπάκου που έχει γαντζωθεί από την σανίδα της ζωής τσαλακώνοντας κάθε έννοια ιδανικών και αξιοπρέπειας πως μας χρειάζεται και μια διακωμώδηση μπας και συνέλθουμε. Όπως το χαστούκι την ώρα της υστερίας και του τρόμου.
Έχουμε αντιληφθεί πως οι νέοι με την στάση τους, μας εμπαίζουν; Κοροϊδεύουν την γερασμένη λογική μας και δείχνουν τον δρόμο προς την ζωή; Κάνουν την επανάστασή τους (άλλωστε αυτοί πάντα την έκαναν) σε ένα κατεστημένο που κανείς μας δεν αγγίζει;. Δεν αντέχουν την σκλαβιά; Δεν διαθέτουν την μίζερη υπομονή μας που ζούμε, όχι για το αύριο αλλά για το μεθαύριο που πιθανότατα ποτέ δεν θα έρθει; Δεν έχουν προλάβει ακόμα να διαμορφώσουν τον γερασμένο υποτακτικό χαρακτήρα μας;
Εμείς μετράμε την ευτυχία μας σε ίντσες και διαγώνια και τα παιδιά με κίνηση ζωή και έρωτα! Μας φτύνουν λοιπόν στα μούτρα και ατενίζουν την ζωή όπως πρέπει, σαν ζωή όχι σαν θάνατο που δεν έχει ακόμα ανακοινωθεί! Είναι το χάσμα των γενεών. Που, πως να το κάνουμε; Ποτέ δεν θα κλείσει! Να περάσουμε τώρα και στο άλλο πιθανό σενάριο αυτής της ιστορίας που κάθε μέρα έχω την εντύπωση πως το κάνει πιθανότερο στη δική μου συνείδηση. Είναι δεν είναι έτσι, εγώ θα εκφράσω τις συνηθισμένες πια σε όλους μας συνωμοσιολογίες.
Αυτοί έχουν σκοπό να μας κλείσουν για πάντα μέσα ελέγχοντας τις ζωές μας όλο και περισσότερο! Δεν ξέρω που μπορούν να το φτάσουν αλλά όσο βλέπουν πως τους ¨παίρνει¨ όλο και θα το μακραίνουν… Βλέπε περιστολή ατομικών ελευθεριών βλέπε νόμους στα εργασιακά κτλπ. Να προβληματιστούμε λοιπόν και λίγο μήπως με την στάση μας βρισκόμαστε απέναντι στα παιδιά μας και γινόμαστε αβανταδόροι του ότι πιο βρώμικο κατασκεύασε ποτέ η ανθρώπινη διαστροφή.
Αφήστε τους νέους να νικήσουν το χάρο. Δεν κινδυνεύουν όσο εμείς.
Αφήστε τους να σώσουν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια…