ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΥΠΕΘΥΝΟ
Κύριοι, είναι παγκοσμίως παραδεκτό ότι η ιστορία των εθνών, η ιστορία του κόσμου από προϊστορικών ακόμα χρόνων διδάσκεται και διά των ανεγειρομένων μνημείων, ανδριάντων προτομών αλλά και διά τής ονομασίας των οδών και παρόδων. Γι’ αυτό χρειάζεται μεγάλη, τεράστια προσοχή καί υπευθυνότητα από κείνους πού προτείνουν την μετονομασία αλλά και από κείνους πού αποφασίζουν για την ονομασία οδών καί παρόδων μιάς πόλης. Ποτέ δεν πρέπει να παίζονται κομματικά παιχνίδια μ’ αυτά τά πολύ πράγματι σοβαρά θέματα, ούτε για να εξυπηρετήσουμε κάποιον κομματικό μας φίλο. καί γενικά κάποιο φίλο μας ή έστω και συνεργάτη μας να δίνουμε σε κάποιο δρόμο, πάροδο, πλατεία το όνομα του δικού του ανθρώπου χωρίς να ερευνηθεί ο βίος και η πολιτεία του.
Κύριοι, ΠΡΟΣΟΧΗ δεν αρκεί μια καλή πράξη πού έκαμε κάποιος στην ιδιαιτέρα του πατρίδα, ή στην κοινή πατρίδα για να δώσουμε το όνομά του σέ ένα δρόμο της πόλης χωρίς να ληφθεί υπόψη ο βίος και η πολιτεία του γενικά. Δεν αρκεί μια καλή πράξη για σβήσει και να ξεχαστεί ο προηγούμενος εγκληματικός βίος του, έστω και αν το άτομο αυτό να είναι σήμερα γεμάτο από τίτλους και αξιώματα. Ερευνήστε πρώτα πώς και με τι τρόπο κατάφερε το άτομο αυτό να τά πάρει όλα αυτά. Έχουμε πολλά τέτοια παραδείγματα στην πατρίδα μας πού δικαιολογούν τά γραφόμενά μου. Η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα τού κόσμου πού τιμά με ονομασίες οδών. και πλατειών με προτομές και ανδριάντες ξένους και ντόπιους εχθρούς του Έθνους.
Έχω πάνω από τριάντα χρόνια, ύστερα και από την προτροπή και των εκάστοτε δημάρχων, που ασχολούμαι με την μετονομασία παρόδων και γνωρίζω πολύ καλά τα προσόντα πού πρέπει να έχει εκείνος πού θα τύχη αυτής τής τιμής.
Ως δημοκρατικοί Έλληνες πρέπει να τιμούμε όλους εκείνους ντόπιους ή ξένους πού καθ’ οιονδήποτε τρόπο ευεργέτησαν την ιδιαιτέρα ή την κοινή πατρίδα.
Τέλος πάντων, στους δρόμους στις παρόδους στις πλατείες μιας πόλης δίνουμε τα ονόματα εκείνων των τίμιων, χρηστοηθών, ευυπόληπτων πολιτών εκείνων πού τα έργα των είναι προς μίμηση και όχι προς αποφυγήν, πού ωφέλησαν την ιδιαιτέρα τους και την κοινή πατρίδα, εκείνων πού πίστεψαν και έβαλαν πάνω από το συμφέρον τους και από κάθε συμφέρον το συμφέρον της πατρίδας. Εκείνων πού με την προσωπική στάση Ζωής τους, ως το θάνατό τους υπερασπίστηκαν πανανθρώπινα ιδανικά.
Κύριοι, με τα γραπτά μου αυτά δεν θέλω να υποδείξω σε κανέναν τίποτα απολύτως, ή να υπαινίσσομαι κάτι, απλά σαν ιστορικός ερευνητής πού έχω ερευνήσει χρόνια και πιστεύω ότι γνωρίζω αρκετά καλά την νεότερη Ελληνική ιστορία τα γράφω με την ελπίδα να σταματήσει πλέον η διαστρέβλωση και παραχάραξη της νεότερης Ελληνικής ιστορίας. Γιατί είναι πασίγνωστο ότι Ελληνικός λαός έχει διδαχθεί και διδάσκεται ψευδή και παραχαραγμένη Ιστορία και όχι μόνο αλλά o Ελληνικός λαός είναι ο μόνος λαός της γης πού πειθαναγκάζεται να τιμά, να υμνεί να ευγνωμονεί και να δοξολογεί τους ντόπιους και ξένους προδότες και εχθρούς της πατρίδας του.
Αντώνης Ευθ. Χατζηγιάννης – Σκούμπελος