Eβδομαδιαία Πολιτική – Οικονομική – Ναυτιλιακή – Φιλολογική εφημερίδα στην υπηρεσία των Δήμων του Πειραιά και των νησιών

ΑΠΟΨΕΙΣ

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΚΥΡΙΛΛΟΣ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΙΟΣ.ΦΩΤΙΣΤΕΣ ΤΩΝ ΣΛΑΒΩΝ

ΤΣΑΚΑΝΙΚΑΗ πόλις του Πειραιά, κάθε χρόνο, στις 11 Μαΐου εορτάζει και πανηγυρίζει την εορτήν των φωτιστών των Σλάβων, Κυρίλλου και  Μεθοδίου, αυτών, που άνοιξαν νέους πνευματικούς ορίζοντας στους λαούς της Ευρώπης.

Η Ιερά Μητρόπολις του Πειραιά, για να τιμήσει την μνήμην των μεγάλων αυτών Ιεραποστόλων, έχει αφιερώσει παρεκκλήσιον, το οποίον ευρίσκεται εις το πνευματικόν κέντρον, της Αγίας Τριάδος Πειραιά.

Τον ένατον αιώνα, το Βυζάντιον βρίσκεται  στο απόγειο της δυνάμεώς του και οι γύρω λαοί θαυμάζουν τον Βυζαντινόν πολιτισμόν του. Την Αυτοκρατορίαν κυβερνούν σπουδαίοι ηγέτες. Αυτοκράτορας ο Μιχαήλ ο Γ΄, Πρωθυπουργός ο Καίσαρ Βάρδας και Πατριάρχης ο Μέγας Φώτιος. Η χώρα είχε ησυχάσει από την θύελλα της Εικονομαχίας  και προσπαθούσε να οργανώσει ένα κράτος, όπου θα άνθιζε η πρόοδος, η ειρήνη και ευημερία του λαού. Και οι τρείς ηγέτες θέλουν να οργανώσουν ένα δυνατό κράτος, να απλώσουν την Ορθοδοξίαν στα πέρατα της Οικουμένης, να αγκαλιάσει όλο τον κόσμον, να διαδοθεί η αλήθεια του Ευαγγελίου και να μεταμορφωθεί ο άνθρωπος σε πολίτη του Ουρανού.

Απευθύνθηκαν στα δύο αυτά αδέλφια, που είχαν ασπαστεί τον μοναχικόν βίον, τον Κύριλλον και τον Μεθόδιον, ή κατά κόσμον Κωνσταντίνον και Μιχαήλ, οι οποίοι είχαν πνευματικές επιδιώξεις, ζήλον και αγάπην, για την διάδοσιν της αληθούς πίστεως. Τους ζήτησαν να ηγηθούν ιεραποστολικής ομάδος και να διδάξουν τους λαούς της Ευρώπης, σύμφωνα με τα Ελληνορθόδοξα πρότυπα.

Ο Κύριλλος είχεν μεγάλην αγάπη στα γράμματα, εσπούδασε στο Πανεπιστήμιον της Μαγναύρας, φιλοσοφία και διετέλεσεν και καθηγητής της Σχολής. Ο Μεθόδιος ακολούθησεν την σταδιοδρομία του πατέρα του και έγινε στρατιωτικός. Και οι δύο όμως είχαν κλίσιν στην μοναστικήν ζωήν και ζήλον στην πνευματικήν Ο διακαής πόθος τους ήταν η ιεραποστολή και αυτή αρχίζει.

Με την καθοδήγησιν του Πατριάρχου Φωτίου, δέχθηκαν να μεταβούν εις την χώραν των Χαζάρων. Σε μία φυλή, που ζούσε πέραν από την Κασπίαν θάλασσαν και τα Ουράλια όρη και ομιλούσε την Τουρκικήν γλώσσαν. Εκήρυξαν επιτυχώς, ο λαός απεδέχθη τα λόγια του Ευαγγέλίου, τα λόγια της αγάπης, διότι τους ελευθέρωνε από τα είδωλα και την ειδωλολατρίαν. Οι Ιεραπόστολοι κήρυτταν, έπειθαν και βάπτιζαν. Κατόρθωσαν να βαπτίσουν 200 ειδωλολάτρες.

Το έργον τους καρποφορεί και συνεχίζεται. Η Βυζαντινή δόξα έχει φτάσει ως τους βαρβάρους. Τότε ο ηγεμών των Μοραβών, Ρατισλάβος, ζήτησεν και αυτός από τον Αυτοκράτορα Μιχαήλ, ένα δάσκαλον Έλληνα, για να διδάξει την Ελληνική γλώσσα, την ορθήν πίστιν για να λυτρωθούν από τα δεσμά των ειδώλων.

Το 863μ.Χ. τα δύο αδέλφια θεωρούν την αποστολήν τους, ως κλήσιν από τον Θεόν. Αρχίζουν τις μεταφράσεις και εισάγουν την Βυζαντινήν παράδοσιν στην Μοραβίαν. Με αυτόν τον τρόπον άνοιξαν νέους ορίζοντας και έγιναν πραγματικοί φωτιστές. Και με το σύνθημα ότι κάθε λαός έχει δικαίωμα να λατρεύει τον Θεόν στην μητρικήν του γλώσσα, καθιέρωσαν την σλαβικήν, ως λειτουργικήν γλώσσαν, έγραψαν πρωτότυπα έργα και έγιναν δάσκαλοι δεκάδων μαθητών.

Για να διδάξουν όμως στους Σλάβους, έμαθαν την γλώσσαν τους και δημιούργησαν μια ειδικήν γραφήν την «Γλαγολιτικήν Γραφήν». Έτσι για πρώτην φοράν θα μπορούσαν οι Σλάβοι να κατανοήσουν στην γλώσσαν τους, τους λόγους της Αγίας Γραφής και τα Ελληνικά γράμματα. Τα δύο αδέλφια επέτυχαν τον στόχον τους και μετέφεραν το χαρμόσυνον μήνυμα της Ορθοδόξου πίστεως, στούς λαούς της Κεντρικής Ευρώπης.

Ο εκχριστιανισμός των Σλάβων, Βουλγάρων και Σέρβων, ήταν ένα μεγάλο επίτευγμα του Βυζαντινού πολιτισμού, διότι και η Αυτοκρατορία θα είχε στα βόρεια σύνορά της, καλές σχέσεις με χριστιανούς ηγεμόνας. Αυτό είχεν σαν αποτέλεσμα  να δημιουργηθεί ένα πνευματικόν επίπεδον στους λαούς της Ευρώπης. Σε αυτό βοήθησεν και ο Πατριάρχης Φώτιος, που τους καθοδήγησεν.

Το έργον των Αποστόλων αυτών παραλληλίζεται με το έργον του Αποστόλου των Εθνών, Παύλου, διότι και αυτοί ανεδείχθησαν  μιμητές του και στον βίον τους και στην δράσιν τους. Άφησαν  ένα μεγάλον έργον, διότι οι χώρες αυτές, επέρασαν από την βαρβαρότητα στο πολιτισμόν.

Μετά από πολλούς μόχθους και θυσίες κοιμήθηκαν ειρηνικά, ο μεν Κύριλλος το 869μ.Χ. στην Ρώμη, ο δε Μεθόδιος το 885μ.Χ. στην Μοραβία.

Αγαπητοί μου Αναγνώστες, στα πρόσωπα των δύο αυτών Ιεραποστόλων, φαίνεται η σώζουσα αλήθεια του Ευαγγελίου και ο εκπολιτιστικός ρόλος της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας.

Ας τους υμνήσομεν ψάλλοντας το απολυτίκιόν τους: «Αποστόλων τον ζήλον επιδεξάμενοι, επί τας χώρας των Σλάβων Ευαγγελίου το Φως, διηυγάσατε λαμπρώς θείω κηρύγματι, Θεσσαλονίκης οι βλαστοί και αστέρες φαεινοί, Μεθόδιε συν Κυρίλλω, αυτάδελφοι θεηγόροι (αυτοί, που ομιλούν για τον Θεόν) Εκκλησιών η σεμνοπρέπεια». ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ.

Mαρία Τσακανίκα

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *