Καραμπότης Λευτέρης

ΜΑΝΑ… ΜΑΝΑ… ΜΑΝΑ…!

(πρός τιμή της… στη γιορτή της…)

 

Η Μάνα ειν’ το πρόσωπο….

Πού στη ζωή μας φέρνει…

Δίπλα στό προσκεφάλι μας…

Καί ξαγρυπνά… καί γέρνει…!

 

Σώμα… από τό σώμα της…

Εμείς αποτελούμε…

Παρ’ όλα αυτά… συχνότατα…

Αυτήν… στεναχωρούμε…!

 

Φροντίζει πάντα να ‘χουμε…

Εμείς… καλή… υγεία…

Καί όσο μεγαλώνουμε…

Μόρφωση… και παιδεία…!

 

Παλεύει για το δίκιο μας…

Όταν μας αδικούνε….

Τά χείλη της… και η καρδιά…

Μόνο… γιά μάς μιλούνε…!

 

Είναι σ’ εμάς παντοτινά…

Η αφοσιωμένη…

Καί εξ αυτού την έχουμε…

Πάντα… ως… δεδομένη…!

 

Υπάρχουν όμως καί στιγμές…

Πού κι αν τήν αγαπούμε…

Τό θέλει… η περίσταση…

Αυτήν… να αδικούμε…!

 

Όμως στόν κάθε άνθρωπο…

Η Μάνα είναι μία….

Γιαυτό κι όλοι μας νιώθουμε…

Γιά αυτήν… αδυναμία…!

 

Η Μάνα μας… μάς κράτησε…

Στά πρώτα βήματά μας…

Καί οι ευχές της… διαρκούν…

Ως τα γεράματα μας…!

 

Όσοι εξ ημών τή μάνα μας…

Τήν έχουμε… πιά χάσει…

Εικόνα… είναι στά μάτια μας…

Κι ο νούς… δέν θά ξεχάσει…!

 

Λευτέρης Καραμπότης