Παπαοικονόμου Γιάννης

Της γιαγιάς μου

Κι όμως μούλεγε πως ξέρει

και πως μπόραγε να φέρει

απ’ το μαγικό παλάτι

που το φύλαξαν δύο δράκοι

το αθάνατο νερό.

 

Και πως θα κινούσε μ’ άτια

φτερωτά από μονοπάτια

κρύφια στην νεραϊδοπόλη

κι απ’ το μαγικό περβόλι

θάκλεβε το θησαυρό.

 

Μα δε μπόρεσε να πάει

έσβησ’ ένα δείλι Μάη

στη φτωχή της καμαρούλα

κει που πριν βασιλοπούλα

κι άρχοντας σμίγαν καιρό.

 

Γιάννης Παπαοικονόμου